- Hak İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi
- Vol: 4 Issue: 8
- TÜRKİYE’DE SOSYAL GÜVENLİK SİSTEMİNİN DÖNÜŞÜMÜ VE BİREYSEL EMEKLİLİK SİSTEMİ
TÜRKİYE’DE SOSYAL GÜVENLİK SİSTEMİNİN DÖNÜŞÜMÜ VE BİREYSEL EMEKLİLİK SİSTEMİ
Authors : Füsun Kökalan Çimrin, Zafer Durdu
Pages : 60-75
View : 13 | Download : 6
Publication Date : 2015-11-09
Article Type : Other
Abstract :Türkiye’deki sosyal güvenlik sistemini anlamak için öncelikle refah devleti anlayışını ele almak gerekir. Türkiye gibi azgelişmiş ülkelerde Batı Avrupa’daki gibi güçlü bir refah devleti yoktur. Türkiye tarihi açısından sosyal güvenliğin tarihsel bir değerlendirilmesi yapıldığında Cumhuriyet’in ilanından başlayıp, II. Dünya Savaşı’nın sonuna dek geçen süreci ele almak gerekir. Türkiye’de çalışanlara ve çalışanların haklarına yönelik ilk ciddi düzenleme 1936’da yürürlüğe giren İş kanunudur. 1945 sonrası kurumsallaşma süreci devam etmiş, 1961 Anayasası ile sosyal haklar arttırılmıştır. 1980’lerle birlikte ise devletin sosyal güvenlik harcamalarında gerileme başlamıştır. Dünyadaki Yeni Sağ politikaların da etkisiyle Özal ile birlikte liberalleşme hızlanmıştır. 1980’lerle birlikte başlayan hızlı neo-liberalleşme devleti küçültmüş ve sosyal güvenlikte de bu politikalar özel sektörü özendirmeye başlamıştır. Bireysel emeklilik sistemi de yukarıda ifade edilen bu dönüşümün bir ürünüdür. Bireysel emeklilik sistemi ile bireyler emeklilik dönemlerinde sadece devletin tüm giderleri karşılamasını beklememekte, çalışan insanlar kendi gelecekleri için yatırım yapmaktadır. Böylece devlet de sosyal harcamalarını azaltmakta ve sosyal güvenlik sisteminin merkezinden uzaklaşmaktadır. Anahtar Sözcükler; Türkiye’de Sosyal Güvenlik Sistemi, Sosyal Güvenlik, Refah Devleti, Sigorta, Bireysel Emeklilik SistemiKeywords :