Kıraatlerin Nahiv İlminin Teşekkülüne Etkisi

Authors : Alaaddin Şükür

Pages : 25-57

Doi:10.17120/omuifd.544745

View : 27 | Download : 14

Publication Date : 2019-06-18

Article Type : Research

Abstract :Kur’ân-ı Kerim, Allah Teala tarafından tebliğ ve tebyin edilmek üzere görevlendirilen Hz. Peygamber’in yaşadığı toplumun sahip olduğu Arap diliyle indirilmiştir. Kur’ân Arap dili lehçelerinin tamamını kapsamakla birlikte, daha ziyade Arapların en fasihi olan Kureyş lehçesiyle nazil olmuştur. Yaşayan her dil gibi Arap dilinin de kendine özgü gramer kuralları vardır. Araplar tarafından Kur’an’ın nüzûlünden önce bilinen nahiv kaideleri kullanımına ihtiyaç duyulmadığı için zamanla unutulmuştur. Unutulan bu kurallar Kur’ân-ı Kerim’in nüzulünden sonra kısa dönemde onu hatalı okuyuşlardan (lahn) koruma zarureti sebebiyle tekrar ortaya çıkarılmış ve bu sayede nahiv ilmi kurulmuştur. Dilciler nahiv ilminin kurulmasında olduğu gibi kaidelerinin detaylandırılmasında da Kur’ân-ı Kerim ve onun kıraatlerinden oldukça faydalanmışlardır. Bu çalışmada Kur’ân-ı Kerim’in farklı kıraatlerinin, bazı nahiv kaidelerinin konulmasına, tespit edilen kuralların teyit edilmesine, bir kısmının reddedilmesine, bazı i’râb kurallarının çeşitlendirilmek suretiyle zenginlik kazanmasına, birtakım yeni yaklaşımların ortaya çıkmasına olan etki ve katkıları incelenmeye çalışılmıştır. 
Keywords : Nahiv, Kur’ân-ı Kerîm, Kârî, Kıraat, Kural ve Kıyas