ANLATIMCI ŞİİRDE HİKÂYENİN İZLERİNİ SÜRMEK: "SİVAS YOLLARINDA", "YOL TÜRKÜLERİ", "O KÖY YİNE KENDİ RÜYASINDADIR"

Authors : Ümmühan Gökmen

Pages : 76-95

View : 17 | Download : 10

Publication Date : 2020-03-15

Article Type : Research

Abstract :Şiir ve hikâye arasındaki geçişlerin varlığı çok eskiye dayanır. Bu iki türün birbirleri üzerindeki etkileri dönemler içerisinde farklılık göstermekle birlikte hiçbir zaman kopmaz. Belli tarihsel dönemlerde lirizm anlatıya baskın gelse de lirizmin içerisinde eritilmiş bir anlatı derinden derine varlığını sürdürmüştür. Rönesans’la birlikte edebi türler içinde anlatı güçlü hale gelmiş ve şiir üzerindeki hâkimiyetini de hissettirmeye başlamıştır. Türk şiirine bakıldığında tarih boyunca anlatının şiirin belli türleri içinde varlığını sürdürdüğü görülmektedir. Özellikle Cumhuriyet dönemi Türk şiirinde anlatının biraz daha belirgin bir hâl aldığı görülmekte ve dahası son dönemde anlatı-şiir diye nitelenen yeni türün varlığından söz edilmektedir. Bu çalışmada Cumhuriyet dönemi Türk şiirinde; anlatıcı ve bakış açısı, olay örgüsü, anlatı kişileri, zaman, mekân ve anlatım teknikleri gibi anlatı unsurlarının izleri sürülmüştür. Bunun için Cahit Külebi’nin "Sivas Yollarında”, Orhan Veli’nin "Yol Türküleri” ve Turgut Uyar’ın "O Köy Yine Kendi Rüyasındadır” başlıklı şiirleri örneklem olarak incelenmiştir. Ayrıca yazıldıkları dönemin sosyokültürel durumunun yansıtılmasında şiirlerdeki anlatı unsurlarının etkisi de araştırılmıştır. 
Keywords : Şiir, hikâye, anlatı, anlatıbilim, Türk şiiri