EKSTREMİTE VE PELVİS KIRIĞI OLAN TRAVMA HASTALARINDA GİRİŞ HEMOGLOBİN DEĞERİ YOĞUN BAKIM VE MORTALİTE BELİRLEYİCİSİ Mİ ?

Authors : Tunzala Yavuz, Elif Büyükerkmen, Elif Doğan Baki, Bilal Atilla Bezen, Merve Koçaslan, Remziye Sivaci

Pages : 355-359

Doi:10.18229/kocatepetip.777045

View : 25 | Download : 6

Publication Date : 2021-08-04

Article Type : Research

Abstract :AMAÇ: Bu çalışmanın amacı travma sonucu gelişen ekstremite ve pelvis kırıkları nedeni ile ameliyathanemizde opere olan hastaların yatış sırasındaki hemoglobin düzeyi ve eritrosit transfüzyonu gereksinimi ile yoğun bakım ünitesinde (YBÜ) yatışı ve mortalite arasındaki ilişkinin araştırılmasıdır. GEREÇ VE YÖNTEM: Travma sonucu gelişen ekstremite ve pelvis kırıkları nedeni ile 01.01.2018 - 31.12.2018 tarihleri arasında ameliyathanemizde opere olan hastalar çalışmaya alındı. Hastaların medikal arşiv ve anestezi kayıtları retrospektif olarak incelenmiştir. Birinci aşamada anemisi olan ve olmayan hastalar ortalama geliş hemoglobin düzeyi, eritrosit transfüzyon ihtiyacı, hastanede yatış süresi, YBÜ’de yatış ihtiyacı, YBÜ’de yatış süresi, mortalite oranları açısından karşılaştırılmıştır. Çalışmanın ikinci aşamasında tüm hastalar eritrosit transfüzyonu alan ve almayan olarak iki gruba ayrılmış ve iki grup ortalama geliş hemoglobin düzeyi, hastane yatış süresi, YBÜ’de yatış ihtiyacı, YBÜ’de yatış süresi, 1. ay ve 3. ay mortalite oranları açısından karşılaştırılmıştır. BULGULAR: Çalışmamıza 222 hasta alındı. Hastaların yaş ortancası 61 (18 - 97) yıl ve %64,4’ü (143 hasta) erkek idi. Hastanede yatış süreleri 2 ile 120 gün arasında değişmekte olup, ortalaması 8,87±14,44 gündür. Hastalardan 24’ü (%10,8) YBÜ’de yatmıştır. YBÜ’de yattıkları süre 1 ile 46 gün arasında değişmekte olup, ortalaması 9,33±11,52 gündür. Hastaların 9’unda (%4,1) 1. ayda mortalite, 10 hastada (%4,5) 3.ayda mortalite gelişmiştir. Anemik hasta grubundakı hastalar anemik olmayan gruba göre istatistiksel olarak daha yaşlı olup, anemik grupta hastanede kalış günü (p<0,001), ve mortalite oranları (p<0,001) istatistiksel olarak anlamlı yüksek saptanmıştır. Anemik hastalarda YBÜ’de yatış oranları anlamlı olarak yüksek (p<0,001) saptanırken, YBÜ’de yatış günü açısından iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmamıştır (p=0,444). Çalışmamızda eritrosit transfüzyonu alan hasta grubunda hastanede kalış günü (p<0,001), 1. ay (p=0,003) ve 3. ay (p=0,001) mortalite oranları istatistiksel olarak anlamlı yüksek saptanmıştır. Transfüzyon yapılan hasta grubunda hem YBÜ’de yatış oranları hem de YBÜ’de yatış gün sayısı anlamlı olarak yüksek saptanmıştır (p<0,001). SONUÇ: Travma sonrası hastaneye ilk gelişte aneminin olması yanı sıra eritrosit transfüzyonu da mortalite için risk faktörüdür. Her hastanın bireysel değerlendirilerek transfüzyon kararı verilmesi gerektiğini düşünmekteyiz.
Keywords : aneml, hemoglobin, travma, mortalite