15 Temmuz Darbe Girişiminin Teolojik Arka Planı: Mitler ve Gerçekler

Authors : Mahmut Çinar

Pages : 0-0

View : 13 | Download : 7

Publication Date : 2017-06-15

Article Type : Research

Abstract :Özet: 15 Temmuz 2016’da ülkemizde kalkışılan darbe girişimi, önemli ölçüde teo-mitik temeller üzerine kurulmaktaydı. Darbe girişiminin baş aktörü, dini kimliğiyle ön plana çıkmış, yıllarca Hz. Peygamber ve sahabeyi dinleyicilerini ufkuna yerleştirmek için çırpınan bir vaizdi. Herkes onu böyle tanıyor, Allah rızasından başka hiçbir arzusunun olmadığını düşünüyordu. Son yıllarda, sosyal ve siyasal güce kavuşan etrafındaki insanların ben-merkezci ve kendilerinden başka hiç kimseye hayat hakkı tanımayan atraksiyonları bile, çoğu zaman hüsn-ü zanla karşılanmış, ilgili şahsın bundan haberdar olmadığı düşünülmüştü. Ancak şimdi bambaşka bir durumla karşı karşıya kalınmakta, F 16’lar bomba yağdırmakta, tanklar sivillerin üzerine yürümekteydi. Sevgi, barış, kardeşlik, diğerkâmlık, fedakarlık ve mahviyet gibi kavramları dillerine pelesenk eden bu insanları, bu şekilde harekete geçiren motivasyon çok güçlü olmalıydı. Bu makalede işarete dilen motivasyonun arkaplanı ve bunun teo-mitik temelleri araştırılarak, değerlendirmeye tabi tutulacaktır. Bu motivasyonun ne kadar teolojik, ne kadarının mitolojik temellere dayandığı önem arz etmektedir. Makalenin üzerinde durduğu asıl problem budur. Zira söz konusu teo-mitik arkaplan anlaşılıp gerekli tedbirler alınmadığı takdirde, ümmetin yaşadığı coğrafyalarda, 15 Temmuz benzeri kalkışmalar eksik olmayacaktır. Bu kalkışma, İslam adına, İslamda olmaması gereken bir takım unsurların bayraklaştırılarak, kitlelrin bunlarınn etrafında aktif hale getirilmesinin çok zor olmadığını göstermiştir. Kuşkusuz siyasilerin gerekli tedbirleri alması gerekir. Ancak Müslüman kitleleri İslam’da olmayan unsurları, İslamdanmış gibi yaparak yönlendiren çabalar karşısında, ilim adamlarıyla aydınlar tarfından alınması gereken tedbirin ne kadar önemli olduğuna dikkat çekilmeye çalışılacaktır.
Keywords : Darbe Girişimi, Ricâlü’l-gayb, Batınî siyaset, Mehdî