YAHUDİLİK, HIRİSTİYANLIK VE İSLAM’DA SÜNNETİN YERİ

Authors : Salih Çinpolat

Pages : 109-126

View : 30 | Download : 29

Publication Date : 2017-05-17

Article Type : Research

Abstract :800x600 Normal 0 21 false false false TR X-NONE AR-SA /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Normal Tablo"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Calibri",sans-serif; mso-bidi-font-family:"Times New Roman";} Sünnetin ilk olarak ne zaman ve kimler tarafından uygulandığı kesin olarak bilinmemektedir. Yahudiliğe göre sünnet, Hz. İbrahim ile başlamış ve Yahudiler ile Tanrı arasındaki antlaşmanın bir işareti olarak kabul edilmiştir. Bu sebeple sünnet olmak Yahudiler için dini bir emir (mitsva) kabul edilmiştir. Yahudilikte erkek çocuğun, doğumunun sekizinci günü, hem bu konuda tecrübeli hem de dini yetkinliğe sahip bir kişi (mohel) tarafından sünnet edilmesi (britmila) gerekli görülür. Hıristiyanlık, Yahudilik içinden doğmuş bir din olduğundan ilk Hıristiyanlar da sünnetlidir. Hz. İsa, bu konuda yasaklayıcı bir hüküm belirtmemişken; Pavlus, İsa’nın öğretilerini Romalı ve Yunanlı putperestler arasında yayabilmek için sünnet şartının kaldırılmasını savunmuştur. Pavlus sünnete kalbin kötülüklerden arındırılması olarak mecazi bir anlam yüklemiştir. Bu nedenle Roma ve Yunan kültürlerinin de etkisi ile putperestlikten Hıristiyanlığa geçenler sünnet olmamıştır. Bu durum Hıristiyanlar arasında günümüzde de devam etmektedir. İslam’ın kutsal kitabında erkeklerin sünnet olması hakkında açık bir hüküm yoktur. Hz. Muhammed ise sünneti fıtratın gereği olarak görmüştür.
Keywords : İbrahim, Sünnet, Mohel, Pavlus, Fıtrat