Bir İʻcaz Tefsiri: İşârâtü’l-İʻcâz fî Mezânni’l-Îcâz

Authors : Veysel Güllüce

Pages : 80-100

Doi:10.53427/katre.1016060

View : 14 | Download : 7

Publication Date : 2021-12-23

Article Type : Research

Abstract :XX. yüzyıl müfessirlerinden Bediüzzaman Saîd Nursi, Risale-i Nur Külliyatı adı altına topladığı eserlerinde genelde Kur’ân’ın ana konuları olan tevhid, nübüvvvet, ahiret ve adalet konularına dair âyetleri ele alarak tefsir etmiştir. Bu eserler imanî konuları ele alması münasebetiyle "konulu tefsir” sayılabileceği gibi, daha çok itikâdî konulara ağırlık verdiği için kelâmî veya itikâdî tefsir olarak da değerlendirilebilir. İşârâtu’l-İʻcâz fi Mezânni’l-Îcazadlı tefsiri ise klasik tefsirler tarzında yazılmış, ağırlıklı olarak Kur’ân’ın nazmındaki iʻcâz yönünü ele aldığı, Fatiha Suresi ile Bakara Suresi 1-32. âyetlerin sırayla tefsir edildiği bir eserdir. İşârâtü’l-İʻcâz tefsiri üslup ve muhtevasıyla pek çok orijinal özellikler gösterdiği gibi, telif tarzı ile de orijinaldir. Bu eser Birinci Dünya Savaşı sırasında Ruslarla yapılan savaş esnasında savaş hattında zor şartlar altında yazılmıştır. Nursî’yi bu esere yazmaya sevkeden temel sebep İngiliz Sömürgeler Bakanı Gladiston’un Kur’an hakkındaki menfi sözleridir. Nursî, Kur’an’a yapılan saldırıların arttığı bir ortamda iʻcazının kendisini koruyan bir zırh olduğunu belirterek iʻcaz ağırlıklı bir tefsir yazmaya başlamış, ancak sadece bir cildini yazabilmiştir. Bu makalede dokümanter analiz yöntemi kullanılarak İşârâtü’l-İʻcâz tefsirinin çeşitli ve orijinal yönleri ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Keywords : Kur'ân, Tefsir, Bediüzzaman Said Nursî, İşârâtu'l-İ'câz, Nazım