Etilendiamin tetraasetik asit, perasetik asit ve etidronik asitin sodyum hipokloritin doku çözme kapasitesi üzerine etkisi: in vitro

Authors : Özgür Ilke Atasoy Ulusoy, Ilke Gaye Savur, Bülent Çelik

Pages : 50-54

Doi:10.17214/gaziaot.277456

View : 19 | Download : 6

Publication Date : 2017-03-15

Article Type : Research

Abstract :Amaç:  Bu çalışmanın amacı   %18 etilendiamin tetraasetik asit (EDTA), %2 perasetik asit (PAA) ve %9 etidronik asit (HEBP) solüsyonlarının, sodyum hipokloritin (NaOCl) organik doku çözücü aktivitesi üzerindeki etkisinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem:   Dana kas dokusundan benzer ağırlık ve boyutta 60 adet örnek elde edildi. Doku örnekleri gözenekli kağıt üzerinde kurutuldu ve hassas tartı ile tartıldı. Örnekler sırasıyla: (1) 2 mL %2.5 NaOCl, (2) 1 mL %5 NaOCl + 1 mL %18 EDTA, (3) 1 mL %5 NaOCl + 1 mL %2 PAA, (4) 1 mL %5 NaOCl + 1 mL %9 HEBP solüsyonlarına daldırıldı. Daha sonra örnekler kurutuldu ve tekrar tartıldı. Test solüsyonlarında bekletilen her örneğin ağırlık kaybı 30. ve 60. dakikalarda ölçüldü. Veriler, one-way ANOVA ve  post-hoc   Tukey testleri ile istatiksel olarak analiz edildi Bulgular:   Sodyum hipoklorit (%5) ve %18 EDTA’nın birlikte kullanımı, her iki zaman diliminde de diğer gruplarla karşılaştırıldığında en az doku eritme kapasitesine sahipti. (p<0.001). Etidronik asit (%9) solüsyonu kullanımı da, NaOCl’nin doku çözücü kapasitesini azalttı. En yüksek doku ağırlık düşüş değerleri 30. dakikada NaOCl + PAA grubundan elde edildi (p<0.001). Altmış dakikanın sonunda ise en fazla doku çözücü etkiyi NaOCl ve NaOCl + PAA grupları gösterdi (p<0.001); bu iki grup arasında anlamlı bir fark yoktu (p=0.169). Sonuç:   EDTA ve HEBP, NaOCl’nin doku eritme kapasitesini düşürdü. PAA, NaOCl’nin organik doku çözme yeteneği üzerine olumsuz etki göstermedi.
Keywords : Diş pulpası, perasetik asit, sodyum hipoklorit