Eskiçağda Yahudiye Tarihi Coğrafyası
Authors : Okan Açil
Pages : 22-37
Doi:10.34230/fad.1008357
View : 34 | Download : 7
Publication Date : 2021-12-31
Article Type : Research
Abstract :Yahudiye genel manada Yahudilerin yaşadığı bölge veya Yahudi ülkesi anlamlarında kullanılan coğrafi bir terimdir. Terimin kökeni İsrail’in on iki kabilesinden biri olan Yehuda kabilesinin ismine dayanmaktadır. Köken itibariyle etnik bir kelime olan bahsi geçen terim, yaklaşık M.Ö. 930 yılında I. İsrail Krallığı’nın ikiye bölünmesinin ardından coğrafi ve idari bir anlama karşılık gelen bir kelime haline bürünmüştür. Zira I. İsrail Krallığı’nın ikiye bölünmesiyle bu devletin güney kısmını oluşturan topraklar üzerinde Yehuda Krallığı (Mamleket Yehuda) kurulmuş ve bir kabile ismi olan terim coğrafi ve idari bir kullanımı karşılar hale gelmiştir. Bu isim Grek ve Latin eserlerinde Ioudaia ve Iudaea olarak geçmektedir. Yahudiye teriminin coğrafi ve idari bir anlamı karşılayan bir terime dönüşmesinin ardından eskiçağ tarihi dâhilinde Pers (Ahameniş), Helen ve Roma idaresi ve tesiri altında dahi coğrafi bir terim olarak kullanılmaya devam edilmiştir. M.S. II. yüzyılda, Roma hâkimiyeti altında siyasi sebeplerle bu terimin resmi kullanımına son verilmiştir. Ancak Yahudiye terimi, XX. yüzyılda modern İsrail Devleti’nin Batı Şeria olarak adlandırılan bölge için Yahudiye ve Samarya Bölgesi ismini kullanmaya başlamasıyla yeniden gündeme gelmiştir. Bu çalışmada, Yahudiye teriminin eskiçağ tarihi içerisinde ortaya çıkışı, kullanımı, terimin kapsadığı coğrafi bölgenin sınırları ve bu sınırların değişimi incelenmiştir. Ayrıca Yahudiye’nin önemli coğrafi ve demografik özellikleri tespit edilmeye çalışılmıştır.Keywords : Yahudiye, Yehuda, Ioudaia, Iudaea