ERKEN DÖNEM ORTA ÇAĞ HRİSTİYAN MANASTIRLARINDA BİR DİSİPLİN ARACI OLARAK FİZİKSEL CEZA

Authors : Yasin Güzeldal

Pages : 209-235

Doi:10.33415/daad.845954

View : 14 | Download : 6

Publication Date : 2021-03-31

Article Type : Research

Abstract :Bu araştırma, fiziksel şiddetin disiplin aracı olarak kullanıldığı erken Orta Çağ Hristiyan manastırlarını konu edinmektedir. Bu ceza yöntemine, manastır geleneğinin de büyük ölçüde oluştuğu 4.yy’dan 6. yy’a kadar hem Doğulu hem de Batılı manastır yazarlarının nizamnamelerinde rastlamak mümkündür. Fiziksel ceza yönteminin kökenlerini Kutsal Kitap’ta "cezalandıran baba”; sosyal yaşamda aile içi disiplini sağlama hedefinde olan "aile reisi baba” ve de antik eğitim değerleri içerisinde mutlak otorite sahibi bir öğretmen figürü şeklinde görmek mümkündür. Genellikle bedensel cezaların diğer disiplin cezaları yanında son çare olarak kullanıldığı bilinse de özellikle çocuklara karşı ve çocuksu davranan yetişkinlere tereddüt edilmeden uygulandığı bilinmektedir. Kısacası erken dönem manastır yazarları, mantığını ve zekâsını kullanamayan her üye için bedensel cezanın bir seçenek olduğunu savunmuştur. Antik dönemde fiziksel ceza bir ıslah yöntemi olarak uygulanmakta, günümüz değerlerinde olduğu gibi bir tür insan hakları meselesi olarak görülmemekteydi. Neticede belli bir düzeni ve işleyişi olan kurumlarda otoriteyi sağlamak o kurumun devamlılığı için büyük önem arz etmektedir. Nitekim yüzyıllar boyu varlığını sürdüren manastırlarda da istikrarı devam ettirebilmek için bir dizi önlemler alınmış ve sözlü önlemlerin yetersiz olduğu durumlarda fiziksel şiddet meşru görülmüştür. Bu araştırmada manastır kuralları çerçevesinde farklı başlıklar altında bedensel cezaların kökeni, çocuklara ve yetişkinlere uygulanması, bedensel cezayı gerektiren manastır içi hatalar ele alınmıştır.
Keywords : Manastır, Fiziksel Ceza, Dayak, Hıristiyanlık, Erken Ortaçağ