Berrî/Bırrî Mehmed Dede’nin Dîvânında Yer Almayan Şiirleri

Authors : Tarık Fidan

Pages : 167-183

View : 15 | Download : 6

Publication Date : 2020-04-30

Article Type : Research

Abstract :17. Yüzyıl Osmânlı Devleti’nin sanat, kültür, edebiyât gibi birçok alanda altın çağını yaşadığı bir dönemdir. Bu dönemde yazmış olduğu eserlerle adından söz ettiren şâirlerden birisi de Berrî Mehmed Dede’dir. Berrî, Manisalı şâirlerin arasında yerini almıştır. Hayâtı boyunca Manisa’dan çıkmayan ve burada doğup yine bu şehirde vefât etmiştir. Berrî Mehmed Dede yaşamına attârlıkla mesleğiyle başlayıp daha sonra kendisini Mevlevî dervîşlerin arasında bulmuştur. Kendisinin de iyi bir eğitim ve terbiyeden geçtikten sonra "Dede” olarak bu dergâhta yerini almıştır. Yaşamış olduğu yüzyılda Sebk-ı Hindî, Hikemî tarz olarak adlandırılan bu iki akımın etkisinde kalmış ve şiirlerinde bu akımlara yer vermiştir. Birçok şâir tarafından şiirleri o kadar beğenilmiş ki nazîreler, takrîzler, tahmîsler yazıldığı görülmektedir. Yaşadığı süreç boyunca kendisini tasavvufun eteklerinde bulmuş, kendisini dâimâ bu yolda bir dervîş olarak görmüştür. Yazmış olduğu eserlerinde hayâl gücünün, soyut bir düşünde veya mazmûn üzerindeki etkisi göz ardı edilecek bir durum değildir. Birçok mutasavvıf şâir gibi Berrî Mehmed Dede de mazmûnları alegorik terimler içinde kullanmıştır.
Keywords : Berri, Manisa, Sebk-ı Hindi, Hikemi, Mevlevi