"Kur’ân-ı Kerîm’de Rahmân ve Rahîm’in Esmâ-i Hüsnâ ile Kullanım Alanları"

Authors : Hatice Şahin Aynur

Pages : 69-94

View : 17 | Download : 25

Publication Date : 2018-10-04

Article Type : Research

Abstract :Allah ile insan arasındaki münasebet kul- ilâh esasına dayanmaktadır. Yaratıcı olan ilâh, yaratılan kul için soyut bir nitelik taşımaktadır. Bu açıdan değerlendirildiğinde esmâ-i hüsnâ, Allah ile insan arasındaki ilişkiyi tasvir ve tanzim eden isimlerdir. Makalemizde esmâ-i ilâhiyyeden, Rahmân ve Rahîm isimleri ele alınacak ve onların bağlı bulunduğu ya da birlikte zikredildiği diğer esmâ-i hüsnâ’ya da yer verilecektir. Besmelede ve Kur’ân-ı Kerîm’in ilk suresi Fâtiha’da kendisini Rahmân ve Rahîm olarak tanıtan Allah, kullarına nimet veren, acıyan ve onları bağışlayandır. Allah’ın mahlûkata Rahmân ismiyle tecelli edip rahmet etmesi, kul için her türlü ihtiyacı gidermeyi irade etmesi manasınadır. Dolayısıyla Rahmân ve Rahîm kavramları Kur’ân-ı Kerîm’de çoğunlukla rahmet anlamına yakın isimlerle birlikte zikredilmektedir. Bu bağlamda makale, Rahmân ve Rahîm isimlerinin kullanım alanlarını ve kul- ilah ilişkisindeki boyutlarını tespit etme çabasını amaçlamaktadır. Rahmân ismi sadece Rahîm ismiyle zikredilirken, rahîm ismi ise, azîz, gafûr, raûf, vedûd, tevvâb ve berr sıfatlarıyla birlikte kullanılmaktadır. 
Keywords : Allah, Kur’ân-ı Kerîm, Esmâ-i Hüsnâ, Rahmân, Rahîm