YAHYA AKENGİN'İN ŞİİRİNDE TABİAT

Authors : Ilhan Karoğlu

Pages : 91-104

Doi:10.17133/tubar.840935

View : 16 | Download : 10

Publication Date : 2021-06-08

Article Type : Research

Abstract :Yahya Akengin, ilk şiir kitabı İstesen’den (1969) günümüze Türk şiirinin yarım asırlık ilerleyişine tanıklık etmiş bir Hisar şairidir. 1946’da Bayburt’ta doğan Akengin sırasıyla Erzurum (1959-1967), Sultandağı (1967-1971) ve son olarak Ankara’da (1971’den bu yana) ikamet etmiştir. Bu coğrafyalardan Bayburt ve Erzurum onun şiirinde tabiat imgesini belirleyen önemli mekânlar olmuştur. Bunda bu iklime aşina olmanın yanında çocukluk ve gençlik çağına duyulan özlemin de etkileri görülür. Onun şiirinde gerek mazi gerekse mazinin uzamı tabiat, şiirsel özne için şimdinin boyunduruğundan sıyrılma imkânı verir. Tabiatın zamanını imleyen mevsimler ile tabiat unsurları şiirsel öznenin yaşamla ilişkisinin aynası hüviyetindedir. Akengin’in hüzne teşne mizacı tabiatın şiirleşmesinde de belirleyici olurken taşrayla aşinalık, kent ve modernleşme serüveni karşısındaki itidalli tavır tabiata onu daha da yaklaştırır. Özellikle şiirsel öznenin mazisi söz konusu edildiğinde tabiat hüzünlü bir atmosfere bürünür. Buna karşın milli kimlik ve tarih vurgusunun öne çıkarıldığı şiirlerde tabiat romantik bir hala alır. Biz bu çalışmamızda Akengin’in şiirlerinde tabiatın zaman ve uzam bağlamında nasıl yer edindiğini ortaya koyacağız.
Keywords : Yahya Akengin, şiir, tabiat, mevsim, çiçekler