Türkiye’den Son Toplu Ermeni Göçü: Sancak Ermenilerinin Lübnan’a Taşınması 1938-1939

Authors : Halil Özşavli

Pages : 243-276

Doi:10.37879/belleten.2017.243

View : 17 | Download : 7

Publication Date : 2017-04-01

Article Type : Research

Abstract :Türkiye’den son toplu Ermeni göçü 1939 yılında İskenderun Sancağı’nın Türkiye’ye geçmesiyle yaşandı. Ancak İskenderun Sancağı Fransız manda idaresi altında kaldığı süre boyunca burada bilinçli olarak demografik bir mühendislik uygulandı ve buraya sürekli olarak 1921-1922 döneminde Aandolu’dan Suriye ve Lübnan’a göç eden Anadolulu Ermeni mülteciler iskan edilmek süretiyle gayrimuslim nüfus Türk nüfusun aleyhinde olacak şekilde arttırıldı. Öyleki 1914 yılında yedi bin civarında olan Sancak’taki Ermeni nüfusu 1927 yılında dokuz bin, 1936 yılında ise yirmidört bin olmuştu. Bu süre zarfında bu kadar büyük oranda Ermeni nüfusunun artmasının sebebi Milletler Cemiyeti Mültecilere Yardım Ofisi’nin 1927 yılında başlattığı Suriye ve Lübnan’daki Emeni mültecileri yeniden iskan projesidir. Bu proje çervesinde halep ve Beyrut kamplarındaki kırk bin civarında Ermeni mülteci yeni inşa edilen semtlere taşındı. Bu proje kampsamında 1927-1936 yılları arasında İskederun Sancağı’ndaki şehir merkezleri ile kırsal alanlara toplmada on üç bin Ermeni iskan edildi. Ancak önce 1938 yılında Türkiye ve Fransa arasında yapılan antlaşma gereği Türk ordusunun İskednerun Sancağı’na girmesi ve 1939 yılında Sancak’ın idaresinini tamamen Türkiye’ye bırakılması neticesinde on sekiz bin civarında Ermeni Türk idaresindeki Sancak’ta yaşamaktansa Fransız idaresindeki Suriye ve Lübnan’da yaşamayı tercih ettikleri için Süriye ve Lübnan’a göç etti.
Keywords : İskenderun Sancağı, Ermeniler, Göç, Yeniden İskan