Kuşadalı İbrâhim Halvetî’nin Râbıta Hakkındaki Görüşleri

Authors : Betül Izmirli

Pages : 89-116

View : 13 | Download : 7

Publication Date : 2019-12-15

Article Type : Research

Abstract :Râbıta, tasavvufî bir ıstılahtır. En genel manâsıyla "kalbi şeyhe bağlamak” anlamına gelir. Söz konusu ıstılah mürîdin kâmil insan olma yolundaki çabasına işaret eder. Bu manâda o, bir pratiğin de ismidir. Râbıta, daha çok Nakşibendiyye tarîkatına özgü bir terim ve de uygulama olarak bilinmektedir. Ancak râbıta diğer tarîkatlarda da mevcut olan bir esastır. Başlangıçta mürîdin şeyhte fâni olmasıyla başlayan râbıta sürecinin, Resûl’de ve nihâî olarak da Allah’da fâni olma mertebeleri de mümkündür. Halvetiyye tarîkatının Şabâniyye koluna bağlı olan Kuşadalı İbrâhim Halvetî, râbıtaya verdiği önemle dikkat çekmektedir. Kendisi mürîdlerine yazdığı mektuplarda her fırsatta onlara râbıtayı salık vermiştir. Kuşadalı’nın mektuplarında "râbıta” hâkim bir unsur olarak göze çarpmaktadır. Nitekim ona göre râbıta, bu yolun (yani tasavvufun) en azîm temelidir (rükn-i a’zam). Râbıta daha çok Nakşibendiyye tarîkatında uygulanan bir tasavvufî terbiye yöntemi olsa da bir Halvetiyye şeyhi olarak Kuşadalı’nın da râbıtaya yer vermesi dikkat çekici bir noktadır. Kendisi, bu yönüyle yaşadığı dönemde tarîkata yeni bir soluk getirmiştir. Dolayısıyla bu durum, üzerinde durulması gereken hususlardandır. Bu makalede önce tasavvufta râbıta kavramının mâhiyetine ve tarîkatlardaki yerine değinilecektir. Ardından İbrâhim Halvetî’de râbıta düşüncesinin temeline ve onun râbıta hakkındaki görüşlerine yer verilecektir. Bu amaçla esâsen onun, çevresindeki kişilere yazdığı mektuplarından istifâde edilecektir. 
Keywords : Râbıta, Mürîd, Mürşid, İbrâhim Halvetî