Yetişkinliğe Geçiş Döneminde Anneye Bağlanma Ve Özerk Eylemde Bulunmanın Kişilik Özellikleri Üzerindeki Etkisi

Authors : Hasan Atak

Pages : 136-147

View : 16 | Download : 13

Publication Date : 2017-01-01

Article Type : Research

Abstract :Literatürde anneye bağlanma, özerk eylemde bulunma ve kişilik özelliklerinin ilişkisini inceleyen bir araştırma bulunmamaktadır. Bu değişkenleri birlikte bir model içinde ele almak, bu üç değişkenin ilişkilerinin yönü ve gücü hakkında bilgi vereceği gibi, ilgili literatüre de katkı sağlayabilir. Bu çalışmanın temel amacı, anneye bağlanma ve özerk eylemde bulunmanın kişilik özellikleri üzerindeki etkilerini incelemektir. Bu betimsel ve nedensel karşılaştırmalı araştırmada, katılımcılar Kırıkkale Üniversitesi’nde öğrenim gören öğrencilerden oluşmaktadır. Araştırma grubunda 19-26 yaş arası 276’sı % 52,4 kadın, 224’ü % 47,6 erkek olmak üzere toplam 508 öğrenci yer almıştır. Katılımcıların yaş ortalaması 22,6 Ss: ±2,8 ’dır. Araştırmada, Anneye Bağlanma Ölçeği, Çok Yönlü Eylemli Kişilik Ölçeği ve On Maddeli Kişilik Ölçeği kullanılmıştır. Veriler analiz edilirken frekans ve yüzde analizi ve path modeli analizi kullanılmıştır. Bulgular yetişkinliğe geçiş döneminde, anneye bağlanma ve özerk eylemde bulunmanın kişilik özelliklerini yordadığını ve özerk eylemde bulunmanın anneye bağlanma ile kişilik özellikleri arasında aracılık rolünün olduğunu göstermiştir. Anneye sağlıklı bağlanma yumuşakbaşlılık, duygusal açıdan dengeli olma ve özerk eylemde bulunma puanlarını artırırken; dışadönüklük, azaltmaktadır. Kişinin özerk eylemde bulunması ise, sorumluluğu, duygusal açıdan dengeliliği, deneyime açıklığı ve dışadönüklüğü azaltırken; yumuşak başlılığı artırmaktadır. Bu çalışmanın bulgularının genel olarak ilgili literatürle uyumlu olduğu; ancak bazı bulguların literatürle uyumlu olmadığı ifade edilebilir ve bu farklılıklar Türk kültüründen kaynaklanıyor gibi görünmektedir
Keywords : Anneye bağlanma Özerk eylemde bulunma Kişilik Beş-faktör kuramı