"YİNE / GENE" SÖZCÜĞÜ ÜZERİNE

Authors : Zeynep Şimşek Umaç

Pages : 47-74

Doi:10.31795/baunsobed.580810

View : 22 | Download : 9

Publication Date : 2019-06-15

Article Type : Research

Abstract :Bu çalışmada Türkçede kullanım sıklığı oldukça yüksek olan, günümüz Türkiye Türkçesine "yine / gene” şeklinde gelmiş sözcükler üzerinde durulmuştur. "Giriş” bölümünde, bu sözcüklerin anlamları verilmiş, "Yöntem” bölümünden sonra "Bulgular” bölümünde sözcüklerin tarihi edebî metinlerdeki görünümü seçilen metinlerden yola çıkılarak örneklendirilmiştir. "Değerlendirme” bölümünde ise çalışmanın temel problemi olan sorulara cevap aranmıştır. Ortaya atılan sorular ve bulunan sonuçlar kısaca şöyledir: 1. Günümüzde kullanılan "yine, gene” ve tarihi dönemlerde karşımıza çıkan "yime/ yeme” şekli aynı sözcüğün ses değişimlerine uğramış şekilleri midir yoksa farklı kökene ait sözcükler midir?  -Bu sözcüklerin farklı kökenlerinin bulunduğu kaynaklarla ortaya konmuştur. 2. Bu sözcüklerin kullanım ve yayılma alanları nelerdir? -"Yine” sözcüğünün yayılma alanı küçük ses değişiklikleriyle bütün Türk dünyası olurken, "gene” Batı Türkçesine ait bir şekil olarak tespit edilmiştir. 3. Bu sözcükler cümlede hangi görevde kullanılagelmişlerdir? Sözcük türü olarak nasıl adlandırılmalıdır? -Cümlede içerisinde yaygın olarak zarf görevinde kullanılmış ancak cümle başı edatı olarak kullanımı da açıklamaya değer bir alan oluşturmuştur. "Sonuç” kısmında da Değerlendirmeler bölümünde elde edilen veriler özetlenmiştir.
Keywords : Yine / Gene, Zarf, Cümle Başı Edatı