Repairing the M(other) and the Self Through the Creation of Art: Reading Hilda Doolittle’s HERmione in parallel with Ravel’s L’Enfant et les Sortilèges through Kleinian Lenses

Authors : Emel Zorluoglu

Pages : 88-103

Doi:10.38060/kare.1000906

View : 13 | Download : 8

Publication Date : 2021-12-31

Article Type : Research

Abstract :Daha çok H.D. olarak tanınan Hilda Doolittle, yaşadığı travmaların üstesinden gelebilmek ve önünü yeniden görebilmek için otobiyografik romanlar yazmaya başlamıştır. H.D. Madrigal Döngü adı verdiği: Asphodel (1921-1922), Paint it Today (1921), HERmione (1927) ve Bid Me to live (1947) romanlarında sürekli olarak yaşadığı tramvaları konu etmiştir. Bu makale kapsamında H.D.’nin HERmione isimli otobiyografik romanıyla Ravel’in L'Enfant et les Sortilèges operasını konu alan Melanie Klein'ın ' bir sanat eserinde ve yaratıcı dürtüde yansıtılan çocukluk anksiyetesi-durumları ' başlıklı makalesi birlikte okunarak, Klein’ın ‘onarım’ kavramı ile H.D.'nin yazıları arasındaki bağlantılar tahlil edilmeye çalışılacaktır. Klein’ın 1929'da İngiliz Psikanaliz Derneği'nde sunduğu bu makalesi, hem Klein'ın sanat üretimine ilişkin analizini detaylandırmakta hem de ilk kez ‘onarım’ terimini okuyucuya tanıtmaktadır. Klein, analizinde yalnızca altı yaşındaki bir çocuğun yıkıcı fantezilerine odaklanan Ravel'in operasını psikanalitik bir analizini kötü ve iyi anne ikilemi çerçevesinde okumuş ve bu durumdan kurtulmada ‘onarım’ sürecinin önemini vurgulamıştır. Bu iki eser paralel bir şekilde okunduğunda operada olduğu gibi H.D.’nin de hisettiği benzer yıkıcı fantezileri bir sanat serine dönüştürebilmesinde onarım sürecinin ne kadar önemli olduğu görülmektedir. HERmione, şuana kadar yapılan çalışmalarda her nekadar preoedipal annenin kitabı olarak yorumlansada bu çalışma H.D.’nin preoedipal anneye dönme ve écriture feminine stratejilerini kullanmayı tercih etmesininin sebebini feminist yazım stratejisi yaratmanın ötesinde Asphodel ve Paint it Today kitaplarında yıpratığı iyi anne imajını tekrardan oluşturma ihtiyacını karşılamak için olduğu savını öne sürmektedir. H.D. yazılarında kronolojiyi alt üst etmesinin yani ilk olarak 1915 civarında yaşadığı savaş ve ölü doğum travmalarını kaleme aldıktan sonra 1906–1911 yılları hakkında yazmayı seçmesinin hem editoryal hem de psikanalitik analizleri Kleincı bir psikanalitik çerçeve içinde tartışılacak ve bu seçinin H.D.’nin kendi benliğindeki ‘onarım’ sürecine katkıları analiz edilecektir.
Keywords : Hilda Doolittle, Melanie Klein, Ravel, L’Enfant et les Sortilèges, Kleincı psikanaliz, Travma, Onarım Süreci