TİMURLULAR DÖNEMİNDE EDEBİYAT

Authors : Çetin Kaska

Pages : 129-142

Doi:10.38060/kare.620351

View : 24 | Download : 17

Publication Date : 2020-01-20

Article Type : Other

Abstract :Timurlular dönemi edebiyat tarihi, şair Hâfız (ö.791) ile Câmî’nin (ö.898) ölüm yılları arası olarak gösterilmektedir. Timurlular döneminde Türkçe ve Arapça gibi diller revaçta olmasına rağmen galip olan dil Farsçadır. Bu dil idarî, tarihî, şiir ve sanat dili olarak da kullanılmıştır. Timurlular dönemi değerli eserlerin ortaya konulması noktasında İran’ın edebî dönemleri içerisinde seçkin bir yere sahip değildir, ancak bu dönemde edip ve şairlerin çokluğu, edebiyatın yayılması noktasında mümtaz ve ilgilenmeye değer bir dönem olarak görülmektedir. Timurlular döneminde şiir ve Fars edebiyatı umumî hale gelmiş ve birçok şiir türü ortaya çıkmıştır. Bu dönemde muamma türü revaç kazanmış, girift ve zor muamma yazmak şairlerin kudret ve maharetlerinin nişanesi kabul edilmiştir. Abdurahman-i Câmî, Şâh Nimetullâh Velî, Kâtibî-i Nîşâbûrî ve Figânî-i Şîrâzî bu dönemin en önemli şairlerinden bir kaçıdır. Hüseyin Baykara ve veziri Alî Şîr Nevâi sayesinde Timurlu sarayı ilim merkezi haline gelmiştir. Bu makale İran’da yayınlanan Dânişnâme-i Cihân-i İslâm adlı ansiklopedideki "Edebiyyât-i Tîmûryân" adlı maddesinin çevirisinden oluşmaktadır. Bu araştırmada Timurlular dönemin yazılan Farsça manzum ve mensur eserler ele alınmış, Arapça ve Türkçe’nin bu dönemki eserler üzerindeki etkisi incelenmiştir. 
Keywords : Timurlular Dönemi, Fars Edebiyatı