PHENOMENICAL ORIENTATION OF MEGALITHS

Authors : Constantinos Maritsas

Pages : 187-201

View : 12 | Download : 11

Publication Date : 2014-06-01

Article Type : Research

Abstract :Bu makale, hayvan-insan ve insan medeniyeti arasındaki ilişki bağlamında, görsel deneyimlerin tayin edilmesini tartışmaktadır. Medeniyet "zayıfın hayatta kalması” olarak tanımlanır. Bu tanım, insana, hayvana ve her canlı varlığa uygulanabilir olarak vurgulanmıştır. Bu makalede, "çevreye uyum” kavramı tarih öncesi taş anıtlar (megalith) için geçerli değildir. Dağların yakınında olanlar, bunlara benzer biçimde çok fazla uyum sağlamamıştır. Megalithlerin yapılmasına dair gereksinim, insan-hayvandan insan uygarlığına, doğal seleksiyondan uygarlığa geçişle ortaya çıktı. İnsanoğlu hayatta kalmak için şiddetli savaşlardan vazgeçti, kadının kazanan erkeği seçtiği zaman zarfında, savaş danslarını tercih etti. Savaşların daha otantik olması için, insanoğlu avcıların, hayvanların, dağların, mağaraların vs’nin sembolizasyonunda taşları kullandı. Böylece bu lahitler ve daire şeklindeki büyük abideler ve yekpare taştan abideler, model olarak doğayı simgeleyen ilk teatral performansların dekorasyonu ya da sahnesi olarak ortaya çıktı. Sonuç, megalitlerin özel bir uyum sorunu olarak elimine edilmesidir. Megalitler, dağları, mağaraları, belirli alanlarda yaşayan hayvanların vs’nin çevrelerine inşa edildiler
Keywords : Uygarlık, doğal seleksiyon, megalitler, çevreye uyum, taklit