Muhammed Abdurrahîm en-Nehâvendî’nin Nefehâtu’r-Rahmân Fî Tefsîri’l-Kurân Adlı Eserinde Tefsir Usûlünün Temel Konularına Yaklaşımı

Authors : Nur Ahmet Kurban

Pages : 359-388

Doi:10.28949/bilimname.1209613

View : 17 | Download : 9

Publication Date : 2023-04-30

Article Type : Research Article

Abstract :Başlangıcından günümüze kadar tefsir tarihi bilginlerin çok farklı bakış açılarına tanıklık etmiştir. Bu çerçevede yapılan yorumlar soncunda çok geniş bir literatür oluşmuştur. Bunların başında Sünnî ve Şiî ekolleri gelir. Her iki ekolün temel referansları Kur’an ve Hz. Peygamberin sünnetleri olmakla birlikte tevessül ettikleri yorum metotlarının farklı olması nedeniyle elde ettikleri ürünler de farklılık arz ettiği bir gerçektir. Bu iki ekol bazen birbirine zıt kutuplarda varlık gösterirken, bazen de ılım Şî‘î düşünülerin çabalarıyla aradaki farkı en düşük seviyeye indirilmeye çalışılmıştır. Biz bu çalışmada geçtiğimiz yüzyılın başlarında yaşamış Şî‘î müfessirlerinden Muhammed Abdurrahîm en-Nehâvendî’nin Nefehâtu’r-Rahmân fî Tefisri’l-Kur’ân adlı eserini tefsir usulü ve Kur’ân ilimlerinin bazı temel konuları açısından araştırmaya çalıştık. İlk olarak müellifin tefsir ve te’vil kavramını nasıl bir çerçeveye oturttuğunu anlamaya çalıştık. Tabii ki tefsir ve te’vil kavramlarının bir uzantısı olarak zâhir ve bâtın kavramları gelir gelmektedir. Şî‘î yorum geleneğin beslendiği ana damarın bâtınîlik olduğunu biliyoruz. Diğer yandan bazı Şî‘î akımların Kur’ân’ın eksik olduğunu ileri süren iddiaları vardır. Burada Nehâvendî’nin söz konusu yaklaşıma karşı duruşunu tespit etmeye çalışacağız. Kur’ân’ın tedvin aşamasında olup bitenler aslında Şia’nın Kur’ân algısını anlamamıza yardımcı olacak süreçtir. Daha sonra Kur’ân’ın i‘câzı, muhkem-müteşabih, nesh, huruf-u mukattalar ve Kur’ân’ın kıraati gibi konular ile tefsir usulünün temel konularıyla araştırmamızı sınırlandırmış olacağız.
Keywords : Kur’ân, Şiâ, Bâtınî Yorum, Tahrif, İ‘câ