Vankomisine dirençli enterokokların saptanmasında iki farklı kromojenik besiyerinin karşılaştırılması

Authors : Salih Cesur, Sami Kinikli, Çigdem Ataman Hatipoğlu, Kader Arslan, Taliha Karakök, Şerife Altun Demircan

Pages : 319-323

Doi:10.18663/tjcl.339592

View : 25 | Download : 7

Publication Date : 2019-09-30

Article Type : Research

Abstract :Amaç: Bu çalışmada yoğun bakım ünitesinde yatan hastaların rektal sürüntü örneklerinden vankomisin dirençli enterokokların saptanmasında  Enterococcosel agar ve ChromID VRE besiyerinin performanslarının karşılaştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Yoğun Bakım ünitesinde yatan hastalardan aktif vankomisine dirençli enterokok (VRE) sürveyansı kapsamında alınan rektal sürüntü örnekleri eş zamanlı olarak Enterococosel agar ve Chrom ID  VRE agar besiyerlerine ekildikten sonra besiyerleri  37 ⁰C’de etüvde 24-48 saat süreyle inkübe edildi. Enterococosel agar besiyerinde siyah renkte üreyen koloniler olası VRE  olarak değerlendirilmeye alındı, bu suşlar kanlı agar besiyerine pasajlandı. Chrom ID VRE agar besiyerinde menekşe rengi üreyen koloniler  olası vankomisine dirençli Enterococcus faecium ,  yeşil renkte üreyen koloniler ise olası Enterococcus faecalis  suşları olarak değerlendirmeye alındı. Her iki kromojenik besiyerinde üreyen olası VRE suşlarının doğrulanması E-test yöntemiyle ve otomatize antibiyotik duyarlılık sitemiyle MİK değeri belirlenerek saptandı. Besiyerlerinin duyarlılık, özgüllük, pozitif belirleyicilik değeri (PBD) ve negatif belirleyicilik değeri (NBD)’leri;  vankomisin  E-test yöntemi  ve otomatize antimikrobiyal duyarlılık yöntemiyle saptanan değerler göz önüne alınarak hesaplandı.Vankomisin direncini saptamakta E-test yöntemi ve otomatize sistem birbiriyle %100 uyumluydu.      Bulgular: Çalışmaya yoğun bakım ünitesinde yatan hastalardan alınan 159 rektal sürüntü örneği dahil edildi. Rektal sürüntü örneklerinden E-test yöntemiyle ve otomatize antimikrobiyal duyarlılık test yöntemiyle doğrulanmış 21 (%13) VRE saptanırken, 138 (%87 ) örnekte VRE saptanmadı. Enterocosel agar besiyerinin 24 ve 48. saatlerdeki duyarlılık, özgüllük, PBD ve NBD’leri sırasıyla; %95.4, %99.2, %99.2 ve %98.7  idi. Chrom ID VRE agar besiyerinin 24 ve 48. saatlerdeki duyarlılık, özgüllük, PBD ve NBD’leri sırasıyla; %95.4, %81.7, %45.6 ve %99.1 idi. Her iki besiyerininin de 24. ve 48. saatlerdeki duyarlılık ve özgüllük oranları farklılık göstermedi. Enterococcosel agar besiyerinin duyarlılığı ve PBD’i ChromID VRE agar besiyerinden daha yüksekti. Chrom ID  VRE agar besiyerinde yalancı pozitiflik oranının (25/159,%16) daha fazla olduğu olduğu saptandı. Enterococosel agar besiyerinde yalancı pozitiflik oranı % 0.6 (1/159) idi. Sonuç: Rektal sürüntü örneklerinde VRE suşlarının saptanmasında Enterococosel agar besiyerinin özgüllük oranının Chrom ID VRE agar besiyerinden daha iyi olduğu saptandı. Ayrıca, Chrom ID VRE agar besiyerinde Gram negatif bakterilere bağlı yalancı pozitifliklerin fazla olması nedeniyle bu besiyerine Gram negatif etkinlikli antibiyotik eklenmesinin yararlı olacağı sonucuna varıldı.
Keywords : kromojenik besiyeri, vankomisine dirençli enterokok, kromojenik besiyeri, enterococcosel agar, chrom ID VRE agar