BANA SENİ GEREK SENİ

Authors : Cemal Kurnaz

Pages : 147-160

View : 15 | Download : 7

Publication Date : 2010-02-28

Article Type : Other

Abstract :Eldeki bilgilere göre, Yunus Emre'de rastlanan ve gramatikal olarak bir açıklaması yapılamayan "Bana seni gerek" ifadesinin, eldeki tek örnek olduğu sanılmaktaydı. Araştırmalarımız sonucunda bu ifadenin 15.yy.dan başlayarak tasavvuf çevreleriyle ilişkisi olan veya olmayan Âşık Yunus, Kemal, Ahmedî, Ahî, Necati, Ravzî, Âşık Çelebi, Yakinî gibi şairlerce de kullanıldığını tespit ettik. Üstelik, sen zamirine gelen bu –i ekinin, "Bana seni gerek" klişe ifadesi ile sınırlı olmayıp, sen ve siz zamirleriyle de kullanıldığını gördük. Yunus Emre'nin, dördüncü mısraları "Bana seni gerek seni" şeklinde tekrarlanan şiiri, Ahmet Yesevi'nin bir hikmeti ile büyük benzerlik göstermektedir. Hikmette bu mısra "Minge sin ok kirek sin" şeklindedir. Burada sen zamirinin sonundaki –i ekinin görevi "ok" ekine yüklenmiştir. Dolayısıyla "senden başkası değil, illa sen, sadece sen" gibi bir anlam ifade eden bu ekin, Türkçe’de çok sayıda örneği olan ve zamirlere gelen bir pekiştirme eki olduğu görüşüne vardık.
Keywords : Yunus Emre, Ahmet Yesevi, bana seni gerek, Âşık Yunus, Kemal, Ahmedî, Ahî, Necati, Ravzî, Âşık Çelebi, Yakinî