FINANSAL SERBESTLESME POLITIKALARI VE FINANSAL KRIZLER : LATIN AMERIKA, MEKSIKA, ASYA VE TÜRKIYE KRIZLERI

Authors : Bülent Güloğlu, Ender Altunoğlu

Pages : 107-134

View : 17 | Download : 15

Publication Date : 2011-12-26

Article Type : Other

Abstract :   1980’li yillarin baslarindan 1990 yillarina kadar uzanan dönemde gelismis ve gelismekte olan ülkeler, mali sistemlerini serbestlestirmek amaciyla bir dizi reformlar yapmislardir. Bunlarin en önemlileri, faiz oranlarinin serbest birakilarak kredi tavanlarinin kaldirilmasi, bankalarin Merkez bankasinda tutmak zorunda olduklari mevduat munzam karsilik oranlarinin indirilmesi ya da tamamen kaldirilmasi, bankacilik sektörünün hem yabanci hem de yerlesiklere açilmasi, sermaye hareketlerinin serbestlestirilmesidir. Bu tür politikalar genel olarak finansal serbestlesme politikalari olarak adlandirilmislardir. Bu politikalar McKinnon(1973) ve Shaw(1973)’in öncülügünde temeli atilan ve daha sonra Kapur, Galbis ve Mathieson gibi ekonomistlerce gelistirilen finansal serbestlesme teorisine dayanmaktadir. Bu iktisatçilara göre, finansal serbestlesme politikalarinin esas amaci ekonomik büyümeyi hizlandirmaktir. Bu da iki sekilde gerçeklesir : Birinci olarak, faiz oranlarinin serbest birakilmasiyla birlikte ekonomide tasarruflar artar ve kisiler gelirlerinin büyük bir kismini finansal aktif biçiminde tutmaya baslarlar. Finansal aktif stokunun artmasi likitide ihtiyacinin azalmasina yol açar ve yatirimlar için gerekli kredilerin bulunmasini kolaylastirir. Faiz oranlarinin artmasi mütesebbüslerin yatirim talebini bir miktar olumsuz etkilese de, ekonomide ödünç verilebilir fonlarin miktari artacagindan yatirimlar ve dolayisiyla ekonomik büyüme artar. Ancak mevduat faiz orani, sermayenin marjinal verimlik oranini asmamalidir. Eger asarsa girisimciler yatirim yapmak yerine faiz geliri elde etmeyi tercih ederler.
Keywords : FINANSAL, SERBESTLESME, POLITIKALARI