MUHAMMED ES’AD DEDE’NİN ŞERH-İ MESNEVÎ’DE REFERANS ALDIĞI KAYNAKLAR

Authors : Mehmet Nuri Çinarci

Pages : 24-40

Doi:10.51540/ijof.1187238

View : 20 | Download : 9

Publication Date : 2022-12-30

Article Type : Research

Abstract :Mevlana’nın Mesnevî-i Ma’nevî’si Türk kültür hayatında toplumun her kesiminden insanların iltifatına mazhar olmuş nadir eserlerden biridir. Esas gayesi tasavvuf adabının gerektirdiği dünya görüşünü saliklere aktarmak olan Mesnevî, anlatım katmanları itibariyle zahiri yönünden ziyade batınî yönü ağır basan bir yapıttır. Mesnevî’nin ancak erbabı tarafından anlaşılabilecek bu batınî yönünün halka izahı için başta tarikat erbabı olmak üzere birçok kişi Mesnevî şerhleri yazmaya başlamıştır. Mesnevînin bütün yönleriyle toplum tarafından anlaşılmasını gaye edinen bu şerh geleneği, XV. yüzyılda başlamış ve günümüze kadar halen devam etmektedir. Şarihin dünya görüşü, kültürel alt yapısı, tarikat mensubiyeti ve Mesnevî’ye yaklaşım tarzına göre farklılık gösteren Mesnevî şerhleri, izah esnasında yararlanılan kaynaklar bakımından da kayda değer bir niteliğe sahiptir. İlk Mesnevî şerhinden başlayarak şarihlerin başta dini ve tasavvufi kaynaklar olmak üzere lügat, gramer, din dışı şiirler ile tarih ve biyografi gibi birçok kaynaktan yararlandıkları görülür. XIX. yüzyıl şarihlerinden Muhammed Es’ad Dede’nin Mesnevî Şerhi’nde yaklaşık ellinin üzerinde kaynak kullanması bu hususta dikkatleri celp etmektedir. Muhammed Es’ad Dede, gerek almış olduğu iyi eğitim, gerekse kitaplara düşkün oluşundan kaynaklanan araştırmacı kimliğinden dolayı şerhinde kaynak yelpazesini geniş tutmuş ve farklı alanlarda yazılmış birçok kitaptan istifade etmiştir. Bu çalışmada evvela Türkçe Mesnevî şerhlerinde kaynak kullanımı ve Muhammed Es’ad Dede’nin entelektüel kimliği ile bu kimliğin şerhine nasıl yansıdığı üzerinde durulacaktır. Akabinde şarihin şerhinde tespit edilen kaynakların genel bir tasnifi yapılarak bu kaynakların istifade edilme yönleri üzerinde durulacaktır.
Keywords : Mesnevi Şerhleri, Kaynak Kullanımı, Muhammed Esad Dede, Kaynak Tasnifi