Hunger: Time is in the Body

Authors : Gülşen Dilek Akbaş

Pages : 128-146

Doi:10.33464/mediaj.1075979

View : 28 | Download : 13

Publication Date : 2022-04-29

Article Type : Research

Abstract :Steve McQueen, ilk uzun metrajlı filmi olan Açlık (2008) filminde Kuzey İrlanda’daki 1981 Açlık Grevini konu alır ve bunu hapishanedeki eylemcilerin bedenleri üzerinden anlatır. Bu bedensel anlatım filme siyasi bir söylem kazandırmıştır: anlatının görüntü üzerinden ilerlemesi McQueen'in neyin doğru neyin yanlış olduğunu söylemek yerine meselenin gerçeğini göstermesini sağlar. Açlık: Zaman Bedenin İçinde, bu filmin estetize ettiği bedenselliği göstermeyi ve filmin hem içsel zamansallığı temsil ettiğini hem de Deleuze’un zaman-imgesinin izlerini taşıdığını savunmayı amaçlar. İmgenin dokusu olarak nesnel bedensellik, mahkumların bedensel direnişinde kendini gösterir. Fakat bu, filmi yaklaşım olarak gerçekçi bir yere taşımaz; filmde klasik sinemada alışık olduğumuz nedensellik zinciri ve zamansal çizgi sürekli kırılır. Bu kırılmış kronolojik zaman zinciri bedenselliğin akışında gözlemlenir ve dureé deneyimi burada kendi içinde yoğunlaşan görüntü ile ortaya çıkar. İzleyici anlatımı takip etmez, görüntüyü takip eder, çünkü, zaman çizgisi ve anlam, bedenlerin tutumları aracılığıyla inşa edilir. Deleuze'un terimleriyle film, bir tür zaman-imge olan bedenlerin sineması olarak gözlemlenebilir ve bununla birlikte klasik dramatik yapıdan ayrılır. Sonuç olarak, bu makale, bedenselliğin eleştirel nesnelliği yoluyla Steve McQueen'in Açlık filminde zamanı bedenin içine koyduğunu önerir.
Keywords : Gilles Deleuze, Steve McQueen, zaman-imge, sinema, zaman