Soyut Resim Sanatı: Eğilimler, Öğretiler ve Karşı İddia

Authors : Zafer Kalfa

Pages : 201-221

Doi:10.21733/ibad.532474

View : 37 | Download : 13

Publication Date : 2019-08-30

Article Type : Review

Abstract :1900’lerin başından itibaren Rusya’dan Almanya’ya, Fransa’dan Birleşik Devletler’e dek neredeyse tüm batı dünyasının öncü akımı kabul edilen soyut resim, yalnızca yoğun bir muhteva barındırması nedeniyle değil ama aynı zamanda biçimsel bir yenilik sunduğu için de en gözde sanat formu olarak değer görmüştür. Dahası, gerek akademik ortamlarda gerekse avan-garde olarak tabir edilip akademi karşıtlığıyla bilinen sanat çevrelerinde olsun soyut resim yapmak bir bakıma öncü olmanın şartı haline gelmiş ve hatta kimi dönemlerde bu akım, tek gerçek sanat olarak kabul edilmiştir. İlginçtir; evrensel / esas doğa formlarından oluşması ve aynı anda felsefî bir derinliğe de sahip olması nedeniyle başköşeye oturtulmuş olan bu sanat akımı, bir süre sonra, üstelik tam da bu nedenlerden dolayı gözden düşmüştür. 1950’lerden sonra İngiltere ve özellikle de ABD’de kendini gösteren farklı bazı eğilimler, soyut sanatı aşırı uhrevî, felsefî ve -tabir yerindeyse- ulvî olduğu gerekçesiyle topa tutmuştur. Düne kadar, nesnel gerçekçiliğin sanatın ahlakına yakışmayan bir taklitçilik olarak görülüp kınandığı sanat ortamları, birden bire ortaya çıkan bu soyut / soyutlama karşıtı gurubun nesnelcilik tutkusuyla şaşkına dönmüştür. 
Keywords : soyut resim, tin, nesnelcilik, pop sanatı, yeni figüratif