Preterm Erken Membran Rüptürü Olan Gebelerde Kliniğimizin Perinatal Sonuçları

Authors : Yalçın Kimya, Nebahat Uysal, Candan Cengiz

Pages : 71-77

View : 28 | Download : 12

Publication Date : 2008-06-01

Article Type : Research

Abstract :Bu çalışmanın amacı kliniğimizde preterm erken membran rüptürü nedeniyle takip edilen gebelerde perinatal sonuçların incelenmesidir. Çalışma; Aralık 2004 – Aralık 2007 tarihleri arasında Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı kliniğine preterm erken membran rüptürü tanısı ile yatırılan ve burada doğum yapan 90 olgunun dosya kayıtları incelenerek retrospektif olarak yapıldı. Çalışmaya dahil edilen olgular gebelik haftalarına göre iki gruba ayrıldı. Birinci grubu, 27-34. gebelik haftasında olan olgular ikinci grubu ise 26. gestasyonel hafta ve daha küçük gebelik haftasında olan olgular oluşturuyordu. Bu olgulardaki komplikasyonlar, koryoamnionit sıklığı, yenidoğanlardaki morbidite ve mortalite insidansı incelendi. Olguların 69'u (%76,7) 1. grupta, 21'i (%23,3) 2. grupta yer alıyordu. İncelenen tüm olgulara antibiyoterapi uygulanmış olduğu görüldü. Toplam 48 (%53,3) olguya tokoliz verilmiş, 42 (%46,7) olguya da tokoliz verilmemişti; ayrıca 61 (%67,8) olguya antenatal kortikosteroid uygulanmış, 29 (%32,2) olguya ise uygulanmamıştı. Yenidoğanların 33'üne (%36,6) sürfaktan tedavisi uygulanmıştı. Bunlardan 17'si (%24,6) birinci grupta, 16'sı (%76,2) ikinci grupta yer alıyordu. Birinci gruptaki olguların gebelik yaşı 31,86 hafta, ikinci grupta ise 24,88 idi. Bebek doğum tartıları da sırayla 1 804 (± 663,4) gr ve 805 (± 55,84) gr idi. Yenidoğanların oksijene ihtiyaç duydukları gün sayısı 1. grupta 21,49 gün (± 0,91), 2. grupta ise 71,60 (± 14,81) güdü. Birinci gruptaki olguların hastanede yatış süresi 35,77 gün (± 3.57), ikinci gruptaki olguları ise 93,65 (± 15.38) gündü. Birinci grupta yer alan olgulardan 6'sında (%8.7), ikinci grupta ise 5'inde (%23,8) nekrotizan enterokolit (NEK) gelişmişti. Birinci gruptan 10 olguda (%14,4) bronkopulmoner displazi (BPD) gelişirken 2. grupta bu oran %19,04 idi. Patent duktus arteriozus (PDA) ise birici grupta %4,3 oranında görülürken ikinci grupta %14,3 oranında idi. Grade III-IV intraventriküler kanama (IVK) sıklığı da ikinci grupta birinci gruba göre artmış olup sırasıyla birinci grupta % 4,3, ikinci grupta %14,3 oranında idi. Sonuç olarak preterm erken membran rüptürünün perinatal sonuçları olumsuz etkileyen en önemli obstetrik sorunlardan birisi olduğu düşünüldü.
Keywords : preterm erken membran rüptürü, perinatal morbidite, mortalite