- Siyer Araştırmaları Dergisi
- Issue: 10
- Hz. Sevde ve Hz. Âişe Özelinde Hz. Peygamber'in Eşlerinin Birbirleriyle Olan İlişkileri
Hz. Sevde ve Hz. Âişe Özelinde Hz. Peygamber'in Eşlerinin Birbirleriyle Olan İlişkileri
Authors : Ayşenur Şimşek Ergül
Pages : 79-92
View : 19 | Download : 17
Publication Date : 2021-07-01
Article Type : Research
Abstract :Rasûlullah’ın her hâline muttalî olan ve sünnetin neşrinde en büyük rolü üstlenen Peygamber hanımları her ne kadar bu rolü üstlenmiş olsalar ve Hz. Peygamber (sas) için ezvâc-ı tâhirât, bizler için ümmehâtü’l-mü’minîn olsalar da onların da bir beşer hayatı söz konusudur. Birçoğu Arabistan’ın asil ve zengin ailelerinden olan Rasûlullah’ın hanımlarının hepsi farklı yaşlarda olmakla birlikte doğal olarak değişik fıtratlara sahiptiler. Onlar doğrudan Allah’tan vahiy alan bir eşe sahip olmuş ve onu paylaşma, biricik olma istekleri zaman zaman içlerindeki en kuvvetli duygu hâline gelmiş, bu durum da somut olarak ilişkilere yansımıştır. Hz. Peygamberin eşleri, nübüvvetle beşeriyetin hemhâl olduğu bu hanede insanlıklarından soyutlanmamışlar ve özellikle kadın olma fıtratının getirdiği bazı olayları yaşayabilmişlerdir. Bu bağlamda tek bâkire eş olan Hz. Âişe, Rasûlullah’ın sevgisini elde etme yolunda en çok çaba sarf eden hanım olmuş ve bu durum rivayet ettiği 2210 hadisin içine de yansımıştır. Hanımlar arasında vukû bulabilecek olaylar zaman zaman ümmehâtü’l-mü’minîn arasında yaşanılmamış olsa da bu durumda hiçbir zaman Allah’ın sınırları aşılmamış ve en kısa sürede düzelme yoluna gidilmiş, istiğfar edilmiştir. Rasûlullah vefat ettikten sonra ise ümmehâtü’l-mü’minîn ilişkisi kardeşlik ilişkisine dönüşmüş ve ‘paylaşılacak bir şey kalmadı’ düşüncesinde olunmamıştır. Rivayetlere yansıyan kadarıyla çoğu vefatına yakın birbirinden helâllik istemiş ve birbirlerini hayır ile yâd etmişlerdir. Bu bağlamda makalemizde rivayetlere yansıyan kadarıyla Hz. Sevde ve Hz. Âişe’nin birbirleriyle olan ilişkilerini ele alacağız.Keywords : İslam Tarihi, Evlilik, Hz.Peygamber, Ümmehâtü'l-Mü'minîn, Ezvâc-ı Tâhirât