Ebû Hanîfe Mürcie İlişkisi Tasavvurunun Tarihsel Seyri

Authors : Ahmet Ateşyürek

Pages : 105-113

Doi:10.48120/oad.911187

View : 16 | Download : 14

Publication Date : 2021-06-26

Article Type : Research

Abstract :Hicri 2. asırdan itibaren iki yüzyıl, İslam düşüncesinin en hızlı gelişim gösterdiği bir dönemi içermektedir. Bu periyotta İslam düşüncesine katkıları olan birçok alim öne çıkmıştır. Bunlar arasında Ehl-i Rey’in lideri olarak kabul edilen Ebû Hanîfe’nin özel bir yeri bulunmaktadır. Onun bu konumu, sadece fıkhı sistemleştirmesi ve bunu rey merkezli olarak yapmasıyla ilgili değildir. Erken dönem tabakâtlarda, onun Ehl-i Rey oluşunun ifade edilmesinin hemen ardından Mürcie ile ilişkili olduğuna dair rivayetlere de yer verilmektedir. Bu durumun arka planında, yaşadığı dönem ve coğrafyanın sosyo-kültürel ve sosyo-politik şartlarının ciddi bir etkisi vardır. Onun Mürcie ile irtibatli olarak anılmasında Ehl-i Hadîs çevrelerin ciddi bir katkısı söz konusudur. Mihne sürecinde yaşananlar, sonrasında Hanefîlere olumsuz bir şekilde yansımıştır. Ehl-i Hadîs çevrelerinin Hanefîlere eleştirileri genellikle onların sembolik liderleri Ebû Hanîfe üzerinden olmuştur. Mihne sürecinin etkileri azalmaya başladıktan sonra, Ebû Hanîfe’ye olan sert duruşun yumuşamaya başladığı gözlenmektedir. Bu süreçten sonra o, Eş‘arî müelleflerce "Sünnî” çerçeve içerisinde değerlendirilmeye başlamıştır. Ebû Hanîfe-Mürcie ilişkisi günümüzde de tartışılmaya devam eden bir konudur. Konu batılı muasır araştırmacıların ilgisini çekmiştir. Mezhebi aidiyetin ortaya çıkardığı ilgi sebebiyle Türkiye’de de konuya dair farklı tasavvurlar ortaya çıkmıştır.
Keywords : : İslam Mezhepleri Tarihi, Ebû Hanîfe, Hanefîlik, Mürcie, Ehl-i Hadîs