Abstract :Türkiye’de 1980’lerin ilk yarısından itibaren devreye alınan özelleştirme politika ve uygulamalarının, dar anlamda ve le, kamu sermayeli iktisadi teşebbüslere ait, mal ve hizmet üretim birimlerinin mülkiyetinin veya işletmeciliğinin, ekonomide verimlilik artışı ve kamu giderlerinde tasarruf sağlamak amacıyla özel sektöre devredilmesi olarak tarif edilebilmesi mümkündür. Bu çalışmada, mevzuatta belirtilen tüm özelleştirme yöntemlerinin ayrıntılarına girilmeden, Türkiye’de dar anlamdaki özelleştirmelerde kullanılan mülkiyetin gayri ayni hakların tesisi yönteminin uygulama sonuçları ele alınmaktadır. Mülkiyetin gayri aynî hakların tesisi, Türkiye’de 4046 sayılı kanun kapsamındaki kuruluşların aktiflerindeki mal ve hizmet üretim birimleri ile varlıkların mülkiyete ilişkin tüm haklarının ilgili kuruluşta kalması kaydıyla, 4721 sayılı Türk Medenî Kanununda öngörülen şekil ve şartlar çerçevesinde, malike ait kullanma hakkına ilişkin bazı tasarruflara rıza gösterilmesine veya malikin mülkiyete bağlı haklarını kullanmaktan vazgeçmesi sonucunu doğurmasına ilişkin hakların tesisi, şeklinde tanımlanabilen bir özelleştirme yöntemidir. ‘Mülkiyetin Gayri Ayni Hakların Tesisi’ne ilişkin karma sözleşmelerden elde edilen özelleştirme geliri 318.376.297 ABD Dolarıdır. Bu yöntemle birlikte kullanılan ‘İşletme Ruhsatı ve Buluculuk Haklarının Satışı’ uygulamalarından elde edilen rakam ise 216.393 ABD Dolarıdır. İkisi birlikte ele alındığında elde edilen toplam gelir 318.592.690 ABD Dolarıdır. Bu rakam 2017 yılsonuna kadar elde edilen 68.392.589.705 ABD Doları tutarındaki toplam özelleştirme gelirinin yaklaşık % 0.47’sini oluşturmaktadır. Keywords : Özelleştirme, Mülkiyetin Gayri Ayni Hak Tesisi.
