Abstract :Uluslararası İşbirliği ve Kalkınma Örgütü, ekonomik olarak gelişmiş ülkelerin gayri safi milli gelirlerinin %0.7’sini gelişmekte olan ülkelerde sürdürülebilir kalkınma ve refahı desteklemek için harcamalarını amaçlamaktadır. Bu çalışmanın amacı, söz konusu hedefe ulaşan ülkelerin dağıttığı dış yardımları belirleyen unsurları araştırmaktır. Çalışmanın ampirik bulguları, yardım veren ülkelerden yardım alan ülkelere gerçekleştirilen ihracat miktarlarının, yardım veren ülkelerdeki gelir artışlarının, yardım alan ülkelerdeki düşük gelir düzeylerinin ve yardım alan ülkelerin yardım veren ülkeler tarafından yönetilmiş olmasının alınan dış yardımlar üzerinde pozitif etkilere sahip olduğunu ortaya koymaktadır. Türkiye ise, tüm bu genel çıkarımların yanı sıra, Birleşmiş Milletler’de Türkiye ile benzer şekilde oy kullanan ve aynı dili konuşan ülkelere özel bir önem vermektedir. Yardım veren ülkelerin zenginleştikçe daha fazla miktarda dış yardım yapması ve düşük gelirli ülkelerin çok daha fazla dış yardım alması, söz konusu hedefe ulaşılması konusunda heyecan vericidir. Oysaki yardım veren ülkelerden yardım alan ülkelere yönelik ihracatın dış yardımları teşvik etmesi ve yardım veren ülkelerin geçmişte yönettikleri ülkeleri gmesi ise ümit kırıcıdır. Keywords : Dış Yardımlar, Türkiye, Sistem-GMM
