BİGADİÇ ŞEHRİ’NİN (BALIKESİR) MEKÂNSAL GELİŞİMİ
Authors : Ibrahim Aydin, Ibrahim Aydin, Sevil Yilmazoğlu
Pages : 592-609
View : 10 | Download : 4
Publication Date : 2013-10-02
Article Type : Other
Abstract :Bigadiç şehri, tarihi geçmişi oldukça eski olan bir yerleşmedir. Şehir, aynı ismi taşıyan ovanın doğu kenarında, Alaçam Dağı’nın da batı eteklerinde kurulmuştur. Bigadiç Şehri’nin çekirdeğini oluşturan Cami, Orta ve Çavuş mahalleleri, Bigadiç Kalesi’nin çevresinde yer alır. Şehrin merkezindeki Bigadiç Kalesi, 155.000 m2’lik alana sahip olup, sit alanıdır ve imara kapalıdır. Nüfusu artan Bigadiç, zamanla bu çekirdek (nüve) mahallelerden çevreye doğru bir gelişim göstermiştir. Mahalle sayısını günümüze kadar 9’a çıkaran Bigadiç’in mekânsal gelişimi genel olarak kuzey-güney yönlü olmuştur. Şehrin içerisinden geçen Bursa-Balıkesir-İzmir karayolu, şehri güneye doğru geliştirmiştir. Şehrin doğusunda Alaçam Dağı etekleri, güney, batı ve kuzeybatısında yer alan tarım toprakları şehrin bu yönlere doğru olan mekânsal gelişimini sınırlamıştır. Bigadiç ilçe merkezinin 12 km kadar kuzeyinde Türkiye’nin zengin bor yataklarının işletmeye açılması kentin gelişimini önemli ölçüde etkilemiştir. Bor madeni işletmelerinde 1970-1980’li yıllarda 3.000 kişi istihdam edilmiştir. Ancak maden işletmelerinin açık işletmeye dönmesi ve maden işletme teknolojisindeki gelişmeler, madende çalışan sayısını 280-300’e düşürmüştür. Şehrin içerisinden kuzey-güney yönlü geçen Bursa-Balıkesir-İzmir karayolunun 1983 yılında daha batıdaki Akhisar istikametine kaydırılması şehrin ulaşım fonksiyonu cazibesini azaltmıştır. Yapımı devam eden ve şehrin güneyinden geçen Bursa-Balıkesir-Uşak çevre yolunun tamamlanması, şehrin mekânsal gelişimine ve kentsel fonksiyonların evrimine etki edecektir. Yakın gelecekte şehrin mekânsal gelişiminin doğuya ve güneyden geçen bu yola doğru olması planlanmıştır.Keywords : Şehir, mekânsal gelişim, doğal çevre, beşeri çevre, tarımsal alan