Shankara Mistisizminde Tanrı
Authors : Mehmet Fatih Kalin
Pages : 29-39
Doi:10.17050/kafifd.267169
View : 8 | Download : 8
Publication Date : 2016-07-01
Article Type : Research
Abstract :Shankara Tanrı’nın deneyimini O’nun varlığının bir göstergesi olarak kabul etmektedir. Rasyonel varlıklar gerçektir, ancak bu durumda var olan her şeyin rasyonel olduğu anlamı çıkmamaktadır. Aslında deneyimlerimizin bir kısmı rasyonel düşüncenin görüş açısının ötesine geçmemektedir. Bununla beraber, hislerimizin, deneyimlerimizin birçoğu düşüncelerimizden çok da gerçek sayılmaz. Anubhava veya içsel farkındalık aklın sınırlarının ötesinde, tarif edilemez bir garipliktedir. İşte bu fikirlerin non-rational diye tanımlanan hislere yakın olduğu söylenebilir. Shankara’ya göre, bizler Brahman hakkındaki bilgiye kutsal metinlerin çevirilerinden ulaşabiliriz fakat onu özümseyemediğimiz sürece önemsiz bir mesaj olarak kalır. Brahman hakkındaki bilgi yine onunla ilgili deneyimlerle içselleştirilmelidir. Brahman tecrübesi hakikatin supra-rational bir farkındalığı olup eleştiri ve sorgulamanın ötesindedir. Sıradan düşünceler ve kelimeler Brahmanubhava için çok yetersiz ve basit ifadelerle anlatılamayacak durumdadır. Bu yüzden Shankara Tanrıyla ilgili konularda non-rational tecrübeye vurgu yapar. Batıda kullanılan "numen” kavramına karşılık Shankara "Brahman”ı kullanır. Anlaşılmazlık ve gizemlilik Advaita Vedanta’da Brahman’ın karakteristik bir özelliğidir. Dolayısıyla "numen” kutsallığa, Brahman İşvara’ya karşılık gelir. İkisi de tek bir gerçeği ifade eder. Shankara insan ve tanrı arasında ayrım yapmaz. Shankara’ya göre "tamamen başkalık” (wholly-other) "tamamen benlik” (wholly-me)’dir. Ātman (nefis) ve Brahman benzerdir. Tanrı son nokta değildir. Tecrübe eden, tecrübe edilen ve tecrübe arasında hiçbir ayrım yapmayan Shankara’ya göre bu, saf aydınlanmanın en yüksek noktasıdır.Keywords : Shankara, Brahman, Mistisizm, Atman, Mukdi/Moksa