- Kafkas Tıp Bilimleri Dergisi
- Vol: 8 Issue: 3
- Diyabetik Maküla Ödeminde Unilateral ve Bilateral Uygulanan İntravitreal Ranibizumab Tedavisinin Ana...
Diyabetik Maküla Ödeminde Unilateral ve Bilateral Uygulanan İntravitreal Ranibizumab Tedavisinin Anatomik ve Görsel Sonuçları
Authors : Erdinç Bozkurt, Osman Öndaş
Pages : 158-164
View : 8 | Download : 1
Publication Date : 2018-12-01
Article Type : Research
Abstract :Amaç: Diyabetik makula ödemi olan hastalarda unilateral ve bilateral uygulanan intravitreal ranibizumab tedavisinin anatomik ve görsel sonuçlarının karşılaştırılması amaçlanmıştır. Materyal ve Metod: Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Kliniği’nde Nisan 2012-Mayıs 2017 tarihleri arasında diyabetik makula ödemi (DMÖ) olan ve birer ay ara ile toplam 3 kez intravitreal ranibizumab (İVR) enjeksiyonu uygulanan hastaların dosyaları retrospektif olarak incelendi. Yaş, cinsiyet, diyabetin süresi, şikayetler ile ilk ranibizumab tedavisi arasındaki süre, uygulanan diğer tedaviler, takip süresi, göz içi basıncı, görme keskinliği (EDGK) kaydedildi. İstatistiksel analizlerde paired-t testi kullanıldı, p<0.05 olması anlamlı kabul edildi. Bulgular: Çalışmaya; DMÖ olan 43’ü erkek, 37’si kadın, yaşları 59-82 olan, 80 hastanın 120 gözü dahil edildi. 40 hasta unilateral, 40 hasta bilateral DMÖ nedeniyle tedavi edildi. İlk kez tedavi gören hastalara birer ay ara ile toplam 3 kez İVR enjeksiyonu uygulandı. Ortalama diyabet süresi unilateral olgularda 10.6 yıl, bilateral olgularda 11,2 yıl idi. Şikayetler ile ilk ranibizumab tedavisi arasındaki süre, unilateral olgularda 21gün, bilateral olgularda 18gün idi. Takip süresi unilateral olgularda ortalama 6.3 ay, bilateral olgularda 6.7 ay idi. Başvuru anında ortalama EDGK unilateral olgularda 0.19±0.23(Snellen), bilateral olgularda sağ gözlerde 0.21±1.35, sol gözlerde 0.29±0.76 (p˃0,05), 6.ayda ise sırasıyla 0.2±0.32, 0.53±2.59, 0.49±1.92 (p˃0,05)idi. OCT incelemesinde; başvuru anında ortalama santral foveolar kalınlığı (SFK) unilateral olgularda 458.1±177.6µm, bilateral olgularda sağ gözlerde 412.5±233.8µm, sol gözlerde 463.2±721.9 µm (p˃0,05), tedavi sonrası 6.ayda ise sırasıyla; 301.3±129.6µm, 297.3±316, 280.1±317.3 µm (p˃0,05)idi. Sonuç: Unilateral İVR uygulanan hastaların diğer gözlerinde SFK’ında ve görme düzeyinde anlamlı bir değişiklik saptamadık. Bilateral ve unilateral İVR uygulamaları kıyaslandığında, EDGK ve SFK’ındaki değişim açısından istatistiksel olarak anlamlı farkın olmadığı ve bilateral İVR uygulamasının sinerjistik etkisinin olmadığı kanaatindeyiz.Keywords : Diyabetik makula ödemi, görme keskinliği, intravitreal ranibizumab, santral foveolar kalınlık