- Harran Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi
- Vol: 12 Issue: 2
- Akut ST Yükselmeli Miyokart İnfarktüsü Hastalarında Magnezyum Tedavisi ve P Dalga Dispersiyonu
Akut ST Yükselmeli Miyokart İnfarktüsü Hastalarında Magnezyum Tedavisi ve P Dalga Dispersiyonu
Authors : Mehmet Baran Karataş, Barış Güngör, Ender Özgün Çakmak, Göktürk Ipek, Tolga Onuk, Ibrahim Halil Altiparmak, Kazım Serhan Özcan, Yiğit Çanga, Gündüz Durmuş, Osman Bolca
Pages : 220-229
View : 14 | Download : 2
Publication Date : 2015-08-30
Article Type : Research
Abstract :Amaç: Miyokard infarktüsünün (MI) akut fazında gelişen atriyal fibrilasyon (AF) hastane içi ve sonrasında uzun dönemdeki mortalitenin önemli göstergelerinden biridir. Bu çalışmanın amacı, primer perkütan koroner girişim uygulanmış akut anterior ST yükselmeli miyokard infarktüsü hastalarında MgSO4 infüzyonunun en uzun p dalga süresi( Pmax ), en kısa p dalga süresi( Pmin ) , p dalga dispersiyonu (Pdd) ve bunun AF ile ilişkisi üzerine etkisini araştırmak olarak belirlenmiştir. Metod: Çalışmaya akut anterior ST yükselmeli miyokard infarktüsü tanısıyla hastaneye yatırılan ve primer perkütan koroner girişim uygulanmış 55 hasta ( yaş ortalaması 55.1 ± 6.7 ) ile kontrol grubu olarak 47 normal birey ( yaş ortalaması 54.1 ± 7.2 ) prospektif olarak alındı. Bütün hastaların demografik ve klinik özellikleri kaydedildi. Hasta grubunda Mg tedavisi uygulanan 25 hasta ile Mg tedavisi uygulanmayan 30 hastanın, başvuru sırasında ve PKG sonrası 5.saatte elektrokardiyografileri çekilerek Pmax, Pmin ve Pdd süreleri ölçüldü. Bulgular: Akut MI hastalarında Pmax. ve Pdd, kontrol grubuna göre daha yüksek bulundu ( sırasıyla 118.7 ± 6.3 msn vs. 107.1 ± 3.4 msn, p = 0.01 ve 40.5 ± 4.8 msn vs. 30.2 ± 3.3 msn; p = 0.01). Magnezyum tedavisi alan hastaların PKG sonrası 5.saat EKG'sindeki Pmax. ve Pdd değerleri, başvuru EKG'sine göre karşılaştırıldığında anlamlı olarak daha düşük saptandı ( sırasıyla 121.4 ± 7.1 vs. 109.6 ± 4.1 msn, p= 0.01 ve 41.3 ± 4.7 vs 30.7 ± 2.9 msn, p = 0.01). Magnezyum tedavisi almayan hastaların ise PKG sonrası 5.saat EKG' sindeki sadece Pmax değeri başvuru EKG' sine göre anlamlı olarak düşük bulundu (116.6 ± 4.7 vs 114.7 ± 4.2 msn, p = 0.04). Tedavi sonrası Pdd azalışı, Mg (+) grupta Mg (-) gruba göre anlamlı olarak daha yüksek saptandı ( 10.6 ± 5.1 vs 2.1 ± 1.4 msn, p = 0.01). Sonuç: Akut anterior MI nedeniyle primer PKG uygulanan hastalarda Mg tedavisi Pdd' da belirgin azalma sağlamaktadır. Bu sonuç, özellikle AF gelişme riski yüksek olan hasta grubunda Mg tedavisinin yararlı olabileceğine işaret etmektedir.Keywords : Akut anterior STyükselmeli miyokard infarktüsü, Magnezyum, Pdalga dispersiyonu