- FSM İlmi Araştırmalar İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi
- Issue: 4 - Fall
- Osmanlı Türkçesinin Öncü Bağlaçları Hakkında
Osmanlı Türkçesinin Öncü Bağlaçları Hakkında
Authors : Ahmet Şefik Şenlik
Pages : 157-179
Doi:10.16947/fsmiad.78909
View : 8 | Download : 4
Publication Date : 2014-12-29
Article Type : Research
Abstract :Osmanlı Türkçesinde önermeleri, dolayısıyla önermelerin biçimsel karşılıkları olan cümle(cik)leri birbirleriyle irtibatlandırmak için muhtelif imkanlar mevcuttur. Bu imkanlardan biri de aslen Türkçe olmayan, bağlaçlarla teşkil edilen bağlama tekniğidir. Türkçenin kendine mahsus aslî teknikleri olmasına rağmen bağlama tekniği yabancı diller tesiriyle oldukça yaygın bir kullanım alanı bulmuştur. Osmanlı Türkçesinde bu tür büyük yapısal değişikliklere yol açan dil Farsçadır; bağlaçlarla cümle bağlama tekniği de Farsçayla olan dil münasebetlerinin bir neticesi olarak ortaya çıkmıştır. Farsçada kullanılan bağlaçların aynı kullanım ve görev alanına tıpatıp Türkçede de sahip olmaları beklenemez. Daha önceki çalışmalarımızda bağlaçları, cümlelerin oluşturduğu kombinasyonlar içerisinde aldıkları yere göre yeni bir isimlendirme, yeni bir tanım ve tasnife tabi tutmuştuk. Bu yeni tasnifte göre üç alt grup söz konusudur: 1) Aracı bağlaçlar 2) Öncü bağlaçlar 3) Artçı bağlaçlar Bu makalede ikinci grupta yer alan, Osmanlı Türkçesinin çūn (ki), ḳaçan (ki), mādām (ki), hemān (ki) gibi öncü bağlaçlarına kısaca temas ediliyor.Keywords : Osmanlı Türkçesi, Söz Dizimi, Birleşik Cümleler, Yabancı Dil Tesiri, Bağlaçlar, Öncü Bağlaçlar