LACAN VE LEVİNAS'TA DİLİN KURUCU İŞLEVİ
Authors : Faezeh Akdeniz
Pages : 105-121
Doi:10.53844/flsf.1125854
View : 5 | Download : 3
Publication Date : 2022-12-10
Article Type : Research
Abstract :Dil düzeni, Levinas için öznenin konumlandığı, temellendiği ve Lacan için de öznenin yeniden oluştuğu düşünce dizgesinde ortaya çıkar. Özne, toplumsal/sembolik düzen tarafından öngörülen terimlerle kategorize edilen sosyal bir öznedir; çünkü ötekiyle herşeyden önce sembolik ve toplumsal düzeyde ilişki kurar. Kimliğini öteki ile yüzleştiği zaman, simgesel alanda, dil aracılığıyla kendini gerçekleştirerek oluşturur. Özne, varlığın bütünlüğünün egemenliğine karşı, kendisi aracılığıyla direniş anlarının yaratıldığı bir dilsel düzendir; dolayısıyla dilin düzeni, bir uyum ve direnç alanı, bir bütünlük ve sonsuzluk alanıdır. Dil, öznenin kendisini bir yasalar ve anlamlar sistemi tarafından bir başkası tarafından düzenlenmiş bulduğu bir düşünce sisteminin temel bir bileşendir. Her iki düşünür için de dil kurucu bir şekilde özneler-arasıdır.Keywords : Levinas, Özne, Öteki, Dil, Özneler-arası, Lacan