- Dil Konuşma ve Yutma Araştırmaları Dergisi
- Vol: 4 Issue: 1
- DİL VE KONUŞMA TERAPİSTLERİNİN TERAPİYE AİLE KATILIMINA İLİŞKİN İNANÇ, TUTUM VE UYGULAMALARI...
DİL VE KONUŞMA TERAPİSTLERİNİN TERAPİYE AİLE KATILIMINA İLİŞKİN İNANÇ, TUTUM VE UYGULAMALARI
Authors : Ahsen ERİM, Şaziye SEÇKİN YILMAZ
Pages : 80-106
View : 11 | Download : 3
Publication Date : 2021-04-29
Article Type : Research
Abstract :Giriş: Dil ve konuşma terapileri içerisinde uygulanan müdahale programlarının bir kısmı klinisyen merkezli, bir kısmı ise aile merkezli olarak yürütülmektedir. Dil ve konuşma terapistlerinin (DKT); dil bozuklukları, kekemelik, konuşma sesi bozukluğu ve otizm gibi bozukluklarda tercih edebilecekleri çok sayıda aile merkezli terapi yaklaşımı bulunmaktadır. Dil ve konuşma terapisi alanında hizmet veren DKT’lerin terapi sürecine aile katılımına ilişkin inanç, tutum ve uygulamalarının belirlenmesi, klinik uygulamalardaki olası eksikliklerin tespiti açısından önemlidir. Bu doğrultuda bu çalışmanın amacı, Türkiye’de erken çocukluk dönemindeki çocuklarla çalışan DKT’lerin, terapi sürecine aile katılımına ilişkin ilgili inanç, tutum ve uygulamalarının incelenmesidir. Yöntem: Araştırmanın katılımcılarını, Türkiye’nin farklı şehirlerinde hizmet veren 100 DKT oluşturmaktadır. Araştırmada verilerin toplanmasında, yazarlar tarafından ilgili alanyazın taranarak hazırlanan bir anket kullanılmıştır. Araştırmada verilerin toplanması amacı ile geliştirilen anket, DKT’lere çevrimiçi (online) formata dönüştürülerek ulaştırılmıştır. Verilerin analizi için elde edilen bulguların frekans ve yüzdeleri hesaplanmıştır. Anketteki açık uçlu soru için ise içerik analizi yapılmıştır. Bulgular: Katılımcıların büyük çoğunluğunun terapi sonrasında terapide yapılan uygulamalarla ilgili aileleri bilgilendirdikleri (%96) görülmüştür. Katılımcıların çok büyük bir kısmı (%60) en çok gecikmiş konuşması olan çocuklar ile çalışırken aile merkezli yaklaşımları tercih ettiklerini ifade etmişlerdir. Katılımcıların çok küçük bir kısmının ise konuşma sesi bozuklukları (%1) ve pediyatrik ses bozuklukları (%1) ile çalışırken aile merkezli yaklaşımları tercih ettikleri görülmüştür. Yanı sıra kekemelik ve gelişimsel dil bozukluğu/otizm durumlarında aile merkezli yaklaşımların tercih edilme oranları %15’tir. Bunlarla birlikte, katılımcıların büyük çoğunluğu (%71), ailelerin çocuklarını terapiye getirmelerinin, çocukları için yeterli olacağını düşündüklerini belirtmişlerdir. Sonuç: Çalışma sonuçları, çalışmaya katılan DKT’lerin aile merkezli terapi uygulamalarına yönelik genel olarak olumlu tutumları olduğunu göstermektedir. Daha özelde ise DKT’lerin özellikle terapi sürecinin planlanması aşamasında klinisyen merkezli; ancak terapi uygulamalarının evde desteklenmesi konusunda aile merkezli bir yaklaşımı benimsediği söylenebilir.Keywords : aile eğitimi, aile merkezli uygulamalar, aile merkezli hizmetler, aile aracılı uygulamalar, dil ve konuşma terapisi, erken çocukluk dönemi, müdahale