- Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi
- Issue: 32 (Dicle Üniversitesi'nin 50. Yılına Özel 50 Makale)
- ANTİK ÇAĞ’DA SU TAŞITLARININ YENİ YAŞAMA SEMBOLİK YOLCULUĞU
ANTİK ÇAĞ’DA SU TAŞITLARININ YENİ YAŞAMA SEMBOLİK YOLCULUĞU
Authors : Yeşim Dilek
Pages : 60-72
View : 7 | Download : 3
Publication Date : 2023-03-01
Article Type : Research
Abstract :Antik dünya inançlarının en temel özelliklerinden biri, nesnelere anlam yüklemeleri ve onları tanrısal bir güçle süslemeleridir. Bu güç nesnelerin işlevlerine göre değişir, ancak bir kez edinildikten sonra kültürel yapıya bağlı olarak anlamının değişmesi yüzyıllar alabilir. Bu bakış açısına göre bir nesne, olduğundan farklı bir şey olduğu ölçüde kutsaldır ve bu sayısal gücü ancak farklılığıyla kazanabilir. Nehirler, dereler, denizler ve okyanuslar gibi su kıyılarına yerleşen kadim insanlar için suyun kutsallığı ve kazandığı sayısal güç yadsınamaz. Evrenin yaratılışındaki ilk varoluşun ilksel sularla başladığına inanan bu toplumlar, suda yarattıkları bu kutsallığı seyahat ettikleri su araçlarına da aktarmışlardır. Kadim toplumlar bu araçlara ideolojik, dini ve sembolik anlamlar yüklemişlerdir. Bu anlamlardan en etkilisi, başka bir dünyaya, yeni başlangıçlara ve ölümden sonraki gerçek hayata giden yolda, kaostan düzene geçişi temsil eden sembolik araçlar olarak kullanılmalarıdır. Antik Yakın Doğu inanç sisteminde ölüm algısı çoğu zaman mutlak gerçekliği, sonsuz yaşamı ve yeni bir başlangıcı yansıtıyordu. Yaşadıkları dünyayı sadece ölüm sonrası gerçekliğe ulaşmak için bir geçit olarak gören kadim toplumlar, bu sonsuz yaşama ulaşmak için çıktıkları ruhani yolculukta su araçlarına sembolik anlamlar yüklemiş ve onları özel kılmışlardır. Eski Mısır\'da Güneş Tanrısı ve Eski Mezopotamya\'da Ay Tanrısının her gün tekneyle seyahat etmeleri güçlü bir sembolizm taşır. Her iki tanrı da yeraltı dünyasına inerken ve tekrar gökyüzüne yükselirken bu araçlarla seyahat ederlerdi ve sembolik olarak her ikisi de ölüm ve dirilişin tezahürleriydi. Ayrıca kökleri Mezopotamya edebiyatına dayanan tufan tarihsel geleneği tek tanrılı dinlerin kutsal kitaplarında da yer almaktadır. Tüm insanlığın sular altında kalması ve bir gemiyle yeni bir yaşama yolculuk etmesi, yeni bir başlangıca geçişin aracı olarak tüm dinlerin tarihinde kendine yer bulmuştur. Tarihin her döneminde, ölüm de dahil olmak üzere her yeni başlangıç, kaostan düzene geçişi temsil etmiş ve bu yolculuk sırasında su taşıtı sayısal bir güç kazanarak yüzyıllar boyunca bu gücü korumuştur. Bu çalışma, Antik Yakın Doğu ve Akdeniz toplumlarında kullanılan su taşıtlarının Yeni Dünya\'ya sembolik yolculuklarını arkeolojik veriler ışığında Mısır, Mezopotamya ve Anadolu kültürleri bağlamında incelemeyi amaçlamaktadır.Keywords : Su Araçları, Sembolik Yolculuk, Antik Mezopotamya, Antik Mısır