- Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi
- Vol: 4 Issue: 2
- Kur’ân-ı Kerim’de Çevre Bilincine Dair Bazı Ahlâkî Esaslar
Kur’ân-ı Kerim’de Çevre Bilincine Dair Bazı Ahlâkî Esaslar
Authors : Mustafa Güven
Pages : 139-162
Doi:10.20493/bt.07395
View : 12 | Download : 3
Publication Date : 2015-07-05
Article Type : Other
Abstract :Kur’ân-ı Kerim’de, çevre ile ilgili ayetleri incelediğimiz zaman doğrudan veya dolaylı olarak, ayetleri üç çerçevede tahlil edebileceğimizi gördük. Birincisi, yer, gök, yağmur, bulut, ırmaklar, dağlar, canlı varlıklar şeklinde yani genel hatları ile evrenden bahseden ve niçin yaratıldığını anlatan ayetler. İkincisi, insanın evrenle ilişkisini konu edinen ve evrendeki bu genel işleyişin insan hayatına sunduğu katkıyı ele alan ayetler. Üçüncüsü ise, israf, denge, ölçü, aşırılıklardan kaçınma, haddi aşma, adalet, kıst, sırat-ı müstakim gibi kavramlarla insan hayatına çeki düzen veren ve eşyadan yararlanırken "hikmetli olma” gibi hususlar üzerinde duran ayetler. Bunlara ilave olarak ruhun, bedenin, çevrenin, aklın, zihnin, duyguların, nefis ve iradenin korunmasını isteyen ayetleri de bu kategoride değerlendirmek mümkündür. Şunu unutmamak gerekir ki insan, ne kadar kendisi ile barışık olursa, o ölçüde evren ile dolayısıyla çevre ile barışık olur. Kendisi ve çevresi ile barışık olan bir insanın ise, gelecek nesillere bırakabileceği en büyük mirasın başında "çevre bilinci”nin geldiğini söylememiz gerekir. Bu nedenle biz, bu makalemizde, Kur’ân’ın insana sunduğu çevre bilinci ve ortaya koyduğu bazı ahlâkî temelleri üzerinde duracağız.Keywords : Kur’ân, Çevre, Ahlâk, İlâhî denge, İsraf, Ölçü