- Batı Karadeniz Tıp Dergisi
- Vol: 4 Issue: 1
- The Effects of Insulin Therapy on Fetuin-A Levels in Type-2 Diabetic Patients
The Effects of Insulin Therapy on Fetuin-A Levels in Type-2 Diabetic Patients
Authors : Muslih Ürün, Yonca Yilmaz Ürün, Birsen Sahip, Utku Şentosun, Namık Yiğit
Pages : 29-33
View : 17 | Download : 5
Publication Date : 2020-04-30
Article Type : Research
Abstract :Amaç: Fetuin-A insülin reseptörünün otofosforilasyonunun ve tirozin kinaz aktivitesinin doğal bir inhibitörüdür. Fetuin-A’nın postprandiyal glikoz seviyesinin ayarlanmasında, insülin duyarlılığında, kilo alımında ve yağ birikiminde önemli bir rol oynadığı düşünülmektedir. Biz çalışmamızda, tip-2 diyabetes mellitus hastalarında insülin kullanımının fetuin-A seviyesi üzerine etkisini araştırdık. Aynı zamanda, sağlıklı gönüllülerle tip-2 diyabetes mellitus hastalarında fetuin-A düzeylerini de karşılaştırdık. Gereç ve Yöntemler: Çalışma 2013 Mayıs ayı ile 2013 Temmuz ayı arasında yapıldı. Toplamda 69 tip-2 diyabetes mellitus’lu hasta (%37,7’sı oral antidiyabetik ajan kullanan, %62,3’ü insülin kullanan) ve 20 sağlıklı gönüllü dahil edildi. Diyabetik grup kendi arasında insulin kullanan grup ve oral antidiyabetik ajan kullanan grup olarak iki alt gruba ayrıldı. Bu çalışma grubunda fetuin-A düzeyleri bakıldı. Ek olarak; diyabetik grup ve kontrol grubunda ALT, AST, total kolesterol, LDL,HDL, VLDL, trigliserit, üre ve kreatinin gibi diğer biyokimyasal parametreler ve diyabetik grubun subgruplarında bunlara ek olarak diyabet yaşı karşılaştırıldı. Bulgular: Diyabetik grupta yaş ortalaması, kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksekti (sırasıyla 54,97 ± 6,13 ve 49,95 ± 8,82, p=0,025). Diyabetik grupta kontrol grubuna göre ALT düzeyi anlamlı olarak yüksekti (p=0,018) ancak diğer biyokimyasal parametreler açısından her iki grup arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). İnsulin tedavisi alanlarda OAD kullananlara göre açık kan şekeri ve HbA1c düzeyi anlamlı olarak yüksekti (sırasıyla, p=0,004 ve p<0,001). Bununla beraber insulin grubunun diyabet yaşı OAD grubuna göre anlamlı olarak daha yüksekti (p<0,001). Ortalama fetuin-A düzeyi oral antidiyabetik ajan grubunda 88,6 ± 23,3 ng/mL ve insülin grubunda 84,8 ± 27,8 ng/mL idi, ancak gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p=0,570). Kontrol grubunda ortalama fetuin-A düzeyleri 65,5 ± 27,8 ng/mL olup diyabetik grupta 86,3 ± 26,1 ng/mL idi ve fetuin-A düzeyi kontrol grubunda anlamlı olarak düşüktü (p=0,003). Sonuç: Fetuin-A düzeyi diyabetik grupta anlamlı olarak yüksekti ancak diyabetik grup içinde oral antidiyabetik kullananlarla insülin kullananlar arasında anlamlı fark saptanmadı. Karşılaştırılan diğer biyokimyasal parametrelerden ALT düzeyi diyabetik grupta fetuin-A ile benzer şekilde daha yüksekti ancak bu fark insulin kullanımı veya oral antidiyabetik kullanımı ile ilişkili değildi. Bu çalışma, tip-2 diyabetes mellituslu hastalarda tedavi rejiminin fetuin-A düzeyi üzerine olan etkisini araştıran ilk çalışmadır.Keywords : Fetuin-A, Oral Antidiabetic agents, Insulin