- Türklük Bilimi Araştırmaları
- Issue: 45
- TÜRK ROMANINDA "İDEALİST KİMLİĞE GİDEN YOL"DA GAZETECİLER (1950-1980)
TÜRK ROMANINDA "İDEALİST KİMLİĞE GİDEN YOL"DA GAZETECİLER (1950-1980)
Authors : Zehra Yazbahar
Pages : 237-260
View : 7 | Download : 4
Publication Date : 2019-06-01
Article Type : Research
Abstract :Tanzimat ile birlikte Türk edebiyatında sıkça ele alınan konulardan biri, yozlaşma ya da millî kültürüne yabancılaşmadır. Diğer bir ifadeyle Tanzimat Dönemi’nden günümüze kadar millî kültüre yabancılaşmanın birey ve toplum üzerindeki yıkıcı etkileri özellikle romanlarda ele alınır. Bazı yazarlar, Tanzimat Dönemi ile artan yozlaşmanın roman kişileri üzerindeki olumsuz etkilerini anlatıp meselenin bireyi, birey üzerinden de toplumu nasıl etkilediğini gözler önüne sererken bazı yazarlar da "kendi kültürüne yabancılaşmış” roman kişilerini, bir süre sonra, bu kimlikten uzaklaştırarak "sorumlu/ideal insan” vasfına ulaştırır. Bunlardan en çok bilineni, Kiralık Konak ’taki Hakkı Celis’tir. Bu çalışmada, bu tür roman kişilerinden "gazeteci” olanlara odaklanılacaktır. 1950 ve 1980 yılları arasında basın hayatını ele alan Refik Erduran’ın Yağmur Duası (1954), Kemal Tahir’in Esir Şehrin İnsanları (1956), Attilâ İlhan’ın Kurtlar Sofrası (1963), Bıçağın Ucu (1973), Yaraya Tuz Basmak (1978) ve Meliha İksel’in Deli Kız (1960) isimli romanlarında da önce "millî kültürüne yabancılaşan” ama daha sonra "idealist kimliğe” bürünen gazeteci roman kişileriyle karşılaşırız. Bahsini ettiğimiz romanlardaki gazeteciler, kültürel yozlaşmaya uğramış kişilerin nasıl ideal bir aydın kimliğine büründüğünü belirlemede ipuçları verir.Keywords : Türk romanı, basın hayatı, gazetecilik ve gazeteciler, millî hayat, yabancılaşma, yozlaşma, idealist kimlik