- Tıp Eğitimi Dünyası
- Vol: 20 Issue: 61
- COVID-19 Pandemisi Döneminde Uygulanan Uzaktan Eğitim Yöntemleri Konusunda Tıp Fakültesi Öğretim Üye...
COVID-19 Pandemisi Döneminde Uygulanan Uzaktan Eğitim Yöntemleri Konusunda Tıp Fakültesi Öğretim Üyelerinin Tecrübelerinin Değerlendirilmesi
Authors : Ayhan ÖZHASENEKLER, Basri Furkan DAĞCIOĞLU, Didem ŞENER, Ahmet Çevik TUFAN, Reyhan ERSOY
Pages : 26-35
Doi:10.25282/ted.850222
View : 13 | Download : 2
Publication Date : 2021-08-31
Article Type : Research
Abstract :Amaç: 2019-2020 akademik yılı bahar yarıyılı COVID-19 pandemi döneminde Ankara Yıldırım Beyazıt Üniversitesi (AYBÜ) Tıp Fakültesi Öğretim Üyelerinin uzaktan eğitim yöntemleri hakkındaki tecrübelerini paylaşmak ve konu hakkındaki görüşlerini değerlendirmektir. Yöntem: AYBÜ Tıp Fakültesinde görev yapan 282 öğretim üyesine çevrimiçi anket uygulanması yöntemiyle veri toplandı. Kesitsel çalışma olarak planlandı. Hazırlanan anket iki bölümden oluşmaktaydı. İlk bölümde katılımcıların demografik verileri, ikinci bölümde önümüzdeki süreçte uzaktan eğitim yöntemlerinin Tıp Fakültesi eğitiminde uygulanmasına yönelik değerlendirme sorularına yer verildi. Sorular üçlü likert tipinde hazırlandı ve sorulara verilen cevaplar ‘1-Evet, 2-Karasızım, 3-Hayır’ şeklinde derecelendirildi. Sayısal değerler % (n) olarak ifade edildi. Bulgular: Çalışmaya 282 öğretim üyesinin 198’i (%70,2) katıldı. Katılımcıların; %50,5’i (n:100) kadın, yaş ortalaması en çok 41-50 yıl (%44,9 n:89), %48’i (n:95) Profesör, %61,1’i (n:121) Dahili Tıp Bilimlerinden ve %46,5’i (n:92) 5-10 yıl arası öğretim üyesi olarak çalışmaktaydı. Katılımcıların %92,9’u (n:184) daha önceden uzaktan eğitim ile ilgili oryantasyon eğitimi almadıklarını ifade etmişlerdi. Katılımcılar Tıp Fakültesi akademik programında uzaktan eğitim yöntemlerinin sağlayacağı olumlu yönleri; en çok zamanı iyi kullanma, pratik derslere daha çok zaman ayırma, öğrencilerin daha küçük gruplarla pratik eğitimlere katılması şeklinde görüş belirtmişlerdir. Olumsuz yönleri; birebir ve yüz yüze eğitimdeki gibi karşılıklı etkileşimlerin olmaması, rol model ve koçluk tarzında eğitim şansının olmaması, geri bildirim eksikliği, kurum aidiyetinin azalması, öğrencilerin çevre ve arkadaşları ile etkileşiminin azalması şeklinde görüş belirtmişlerdir. Sonuç: COVID-19 pandemisi hayatın birçok alanında olduğu gibi Tıp Eğitimini de olumsuz etkilemiştir. Bu dönemden öğretim üyelerimiz, öğrencilerimiz ve kurumlarımız adına çıkarım yaparak yeni süreç hakkında kendimizi geliştirmeyi ve eğitim programlarımızı karşılaşılabilecek her türlü olağanüstü duruma hazır hale getirmemiz gerektiğini düşünmekteyiz.Keywords : COVID-19, Tıp Eğitimi, Öğretim Üyesi