- SineFilozofi
- Special Issue: (2) Mayıs Special Issue
- Sanatta Gerçeğin Sinemasal Olanaklılığı ya da Olanaksızlığı: Otto e Mezzo (1963), Andrei Rublev (196...
Sanatta Gerçeğin Sinemasal Olanaklılığı ya da Olanaksızlığı: Otto e Mezzo (1963), Andrei Rublev (1966) Synecdoche, New York (2008)
Authors : M. Ceren Arslan
Pages : 611-627
Doi:10.31122/sinefilozofi.673205
View : 6 | Download : 1
Publication Date : 2016-05-29
Article Type : Other
Abstract :Otto e Mezzo, Andrei Rublev, Synecdoche, New York filmleri ilk bakışta çok farklı filmler gibi görünseler de üç filmi birbirine bağlayan önemli bir ortak nokta vardır: Yaratma krizindeki sanatçının krizinin, gerçeğin sanatsal yaratımına dair estetik bir çıkmazdan kaynaklanması. Üç film de yönetmenleri olan Federico Fellini, Andrei Tarkovski ve Charlie Kaufman’ın gerçeğe yaklaşımlarının yoğun öznelliğini taşır. Çalışma kapsamında, estetik teorisini çıkış noktası olarak alacağımız Oscar Wilde, sanatın yalnızca kendini ifade ettiğini söylemiş ve sanatın hayatı taklit etmesinden daha çok hayatın sanatı taklit ettiğini iddia etmiştir. Sinema da tarih perdesine ilk çıktığı andan itibaren gerçekliğe dair başlı başına bir tartışma alanı oluşturmuştur. Ele alınacak üç film, gerçekliğe karşı farklı yaklaşımları ortaya koyar. Çalışmanın kapsamı ve iddiası, sinemayı bir sanat disiplini olarak kabul ettikten sonra Oscar Wilde’ın görüşlerinden yola çıkarak filmleri, yaratma krizindeki sanatçı karakteri ve yaratıcısı olan yönetmenlerinin yaklaşımlarını filmleri üzerinden inceleyerek, biçimsel ve içerik düzeyinde, sanatın gerçeğin sinemasal yeniden yaratımının olanaklılığını ya da olanaksızlığını sanatta sinemasal anlatım olarak tartışmaktır. Otto e Mezzo ve Andrei Rublev filmlerinde sanatçının, yaratma krizini aşması, sanatın dışsal değil içsel bir özü olduğunu kabul etmesi ile mümkün olur. Synecdoche, New York’ta ise bunu kabul edemeyen sanatçı kendi eserinin içinde kaybolur fakat yaratıcısı olan yönetmeni Kaufman, eseri yaratarak krizi aşar ve gerçeğin, gerçek-ötesi yorumunu sunan bir film çeker. Oscar Wilde’ın estetik teorilerinden de yola çıkarak, üç filmin karşılaştırılmasından varılan sonuca göre, sanat eseri kendi gerçekliğini oluştururken dışsal gerçekten bağımsızdır ve bunu yaparken de kendi hakikatini yaratır.Keywords : Otto e Mezzo, Andrei Rublev, Synecdoche New York, gerçeklik, temsil