TANRI-MEKÂN İLİŞKİSİ: ‘HER YERDE BULUNMA’ VE ‘AŞKINLIK’ SORUNU
Authors : Eyüp Aktürk
Pages : 942-961
View : 8 | Download : 5
Publication Date : 2016-11-30
Article Type : Research
Abstract :96 800x600 Normal 0 21 false false false TR X-NONE X-NONE /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Normal Tablo"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:Calibri;} Tanrı’nın sıfatlarına ilişkin bir tartışma O’nun varlığına ilişkin bir tartışmayla doğrudan ilgilidir. Klasik teizme göre Tanrı (her-şeyi bilme, her-şeye gücü yetme, her-yerde bulunma gibi) bir takım sıfatlara özsel olarak sahiptir. Hiç kuşkusuz Tanrı’nın her-yerde bulunması sıfatı O’nun mekânla olan ilişkisini tartışmayı gerektiren bir durumdur. Tanrı’nın her yerde bulunması ile O’nun madde-dışı (manevi) bir varlık olması arasında doğrudan bir bağlantı vardır. Bir mekâna yerleşmek o mekân tarafından çevrelenmek anlamına geldiğine göre (hiç-bir sınırlamayı içermeyen) Tanrı’yı bir mekânla ilişkilendirmek anlamsızdır. O halde evreni aşan (manevi) bir varlık olarak Tanrı’ya herhangi bir mekân atfedilemez; ve aşkın olan Tanrı ile evren arasında temel ontolojik bir farklılığın olması kaçınılmazdır.Keywords : Tanrı, Her Yerde Bulunma, Aşkın, Mekân