Kolektif Hafızamızda "Susturulamayan Bir İç Ses": Babamın Sesi
Authors : Pınar Yildiz
Pages : 136-147
View : 8 | Download : 6
Publication Date : 2018-04-01
Article Type : Research
Abstract :Bu çalışma Babamın Sesi (Orhan Eskiköy, Zeynel Doğan, 2012) filminin sesle kurduğu ilişkiye kulak vererek bir ses estetiği ya da politikası üzerine düşünmenin yollarını aramaktadır. Bu ara- yışta, referans noktaları Mladen Dolar ve Pascal Bonitzer’in ses/psikanaliz ve sinema üzerine ça- lışmalarıdır. Aynı zamanda filmler üzerine yürütülen tartışma, travmatik bir geçmişi konu edin- meleri nedeniyle travma sinemasıyla da diyalog hâlinde olacaktır. Travma sineması, travmatik bir geçmişi anlatmanın kendi estetiğini dayattığını ve bu estetiğin aynı zamanda etik-politik bir tercihi de içerdiğini savunur. Buradan hareketle hem ailevi hem de toplumsal bir travmaya tanık- lığa çağıran Babamın Sesi filminin ses kullanımına dair estetik tercihinin, seyirciyi nasıl bir etik/ politik düzleme çağırdığı tartışılmaktadırKeywords : Travma, Sinema, Bellek, Psikanaliz, Ses.