- Doğu Araştırmaları
- Issue: 11
- ر سمبلهای چهارگانهی )ققنوس، حاّلج، مهیار و امام حسین( قدر یزدی - دکتر فیروز حریرچی...
ر سمبلهای چهارگانهی )ققنوس، حاّلج، مهیار و امام حسین( قدر یزدی - دکتر فیروز حریرچی
Authors : Ghadar Yazdi, Firouz Harirchi
Pages : 117-134
View : 7 | Download : 2
Publication Date : 2013-01-01
Article Type : Other
Abstract :به این معنا که در زبان سمبولیک مفهومی ورای ظاهر و فراتر و عمیقتر از آن در کانون توجه قرار میگیرد.. ادونیس از شاعران معاصر عرب در شعر خود بارها از نماد و سمبل سود جسته است و همین امر یکی از رازهای پیچیدگی و ابهام شعر اوست. بیگمان سمبلهای شعرهای ادونیس، برگرفته از عقاید و اندیشههای عرفانی، فلسفی و اجتماعی اوست. در شعر ادونیس، زبان نمادین پیوندی عمیق با اساطیر دارد. از اینرو سمبلهایش با سمبل ً های شاعران دیگر معاصر که عمدتا جنبههای سیاسی و اجتماعی دارد متفاوت است. و شعر او عالوه بر مضمون سیاسی، بیش از پیش اختناق حاکم بر جامعهی عرب را به تصویر میکشد. در بررسی جامع شعر ادونیس، و با ژرفنگری در نمادهای شعر او مفهومی فراگیر دیده میشود که نشان میدهد شعر او به اندیشهای ویژه آراسته است و آن باور به حیاتی دوباره است. البته این باور داشت حیات دوباره، به معنی اعتقاد قطعی به معاد نیست. بلکه بیشتر مفهومی اجتماعی و اسطورهای و گاه فلسفی را بازتاب می- دهد. بازپردازی سمبلهایی چون » ققنوس، حّالج، مهیار و امام حسین)ع(« که هر کدام نوعی از حیات دوباره را بازتاب میدهند نشان دهندهی عالقهی وافر ادونیس به چنین مفهومی است. واژگان کلیدی: ادونیس، سمبل، حیات دوباره، عرفان، ادبیات معاصر عرب.Keywords : حریرچی, دکتر, یزدی