SEFÎRÎ VE BUHÂRÎ ŞERHİ
Authors : Hizir Yağci
Pages : 39-58
View : 10 | Download : 2
Publication Date : 2018-09-15
Article Type : Research
Abstract : Sefîrî, el-Mecâlisü’l-va‘ziyye fî şerhi ehâdîsi hayri’lberiyye min Sahîhi’l-İmâmi’l-Buhârî adlı eserini hicri X. yüzyılda şerh edebiyatının kemale erdiği bir dönemde kaleme almıştır. Eser, bir vaaz ve irşad kitabı olmasının yanı sıra kısmi bir şerh karakterine sahiptir. Müellif, el-Câmi‘u-s-sahîh ’ten seçtiği bazı hadîsleri,"meclis/ oturum” adı altında şerh etmeye çalışmıştır. قوله tarzında yazılan eserde, bazen إن قيل / şâyet şöyle denilirse, şeklinde mukadder sorular yöneltilerek الجواب / أجيب şöyle cevap verilir/cevabı şudur, şeklinde meseleler tartışılmıştır. Kullandığı kaynaklar çeşitlilik arz etse de ağırlıklı olarak hadîs ve tasavvuf-ahlâk kitaplarından istifade eden Sefîrî, iktibaslarında birçok hata yapmıştır. Peygamber tasavvurunda tasavvufî bir yorum benimseyen Sefîrî; sünnet-vahiy ilişkisi, Hz. Peygamber’e yalan isnad edenin durumu ve haberi vahidle amel etmenin gerekliliği gibi bazı hadîs ilimlerine yönelik açıklamalarda bulunmuştur. Hz. Peygamber’in davranışlarından birtakım eğitim ilkeleri çıkaran Sefîrî, çeşitli nedenlerle vaizlerin sorumluluktan kaçmasının doğru olmadığına ve muhataplarının ruhlarına hitap etmeyi başarmaları gerektiğine vurgu yapmıştır.Keywords : Sefîrî, Buhârî Şerhi, Sünnet, Vahiy, İrşad