- Current Perspectives in Social Sciences
- Vol: 25 Issue: 4
- Ziya Osman Saba’nın Şiirlerinde Duygu ve Düşünce Dünyası
Ziya Osman Saba’nın Şiirlerinde Duygu ve Düşünce Dünyası
Authors : Mahfuz Zariç
Pages : 1552-1572
Doi:10.53487/ataunisosbil.971231
View : 7 | Download : 4
Publication Date : 2021-12-28
Article Type : Research
Abstract :Cumhuriyet dönemi şair ve yazarlarından Ziya Osman Saba, aynı zamanda edebiyat tarihinde adları Yedi Meşaleciler olarak anılan topluluğun bir üyesidir. Saba’nın Sebil ve Güvercinler (1943), Geçen Zaman (1947) ve Nefes Almak (1957), Cümlemiz-Bütün Şiirleri (2014) adlı şiir kitaplarında toplamda yüz elli üç şiir bulunmaktadır. Ziya Osman Saba’nın şiirlerine yansıyan özlem ve arzular tematik açıdan hatıralar ve hayallerle ilişkilidir. Şairin duygu ve düşünce dünyasında "çocukluk ve gençlik yıllarına duyulan özlem, muhayyel belde özlemi; tabiat, şehir, ev ve aile; Allah, teslimiyet, kendini bilme; hayat, ölüm ve öte âlem” gibi konular izleklere dönüştürülmüştür. Sanat anlayışı öz-saf şiire dayanan Saba, hayata ve insanlara merhamet duygusu ve iyimserlikle yaklaşmıştır. Şiirlerinde mutlu aile tabloları çizmiştir. Sükûta ve beyaz renge şiirlerinde ayrı bir önem veren Saba, şiirlerinde yeşillikler ve denizle iç içe ‘o belde’lere yer vermiştir. Şair için birer kaçış yeri de olan ‘o belde’ler, öte hayata geçmiş tanıdıkların, anne-baba, eş ve çocuklardan oluşan aile bireylerinin de içinde mutlulukla yer alacağı mekânlardır. Saba, ölümü kaçınılmaz bir son, ölülere kavuşturan bir köprü, yeniden diriliş durağı, Tanrı çağrısı olarak şiirleştirmiştir. Tabiata ve insanlığa karşı her zaman iyiliği salık veren Saba, II. Dünya Savaşı yıllarında kaleme alınmış şiirlerinde ise savaş ve militarizm eleştirisinde bulunmuştur.Keywords : Ziya Osman Saba, şiir, şiir, duygu, düşünce, hatıra, hayal, hayat